| سوره 2 | سوره مبارکه البقرة | صفحه 46 |
|
| وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُهُ ۗ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ (270) |
| و هر چيز را که انفاق ميکنيد، يا (اموالي را که) نذر کرده ايد (در راه خدا انفاق کنيد)، خداوند آنها را ميداند. و ستمگران ياوري ندارند. (270) |
| إِنْ تُبْدُوا الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِيَ ۖ وَإِنْ تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَاءَ فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ ۚ وَيُكَفِّرُ عَنْكُمْ مِنْ سَيِّئَاتِكُمْ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (271) |
| اگر انفاقها را آشکار کنيد، خوب است! و اگر آنها را مخفي ساخته و به نيازمندان بدهيد، براي شما بهتر است! و قسمتي از گناهان شما را ميپوشاند، (و در پرتو بخشش در راه خدا، بخشوده خواهيد شد. ) و خداوند به آنچه انجام ميدهيد، آگاه است. (271) |
| ۞ لَيْسَ عَلَيْكَ هُدَاهُمْ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ ۗ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَلِأَنْفُسِكُمْ ۚ وَمَا تُنْفِقُونَ إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ اللَّهِ ۚ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنْتُمْ لَا تُظْلَمُونَ (272) |
| هدايت آنها (به طور اجبار،) بر تو نيست، (بنابر اين، ترک انفاق به غير مسلمانان، براي اجبار به اسلام، صحيح نيست،) ولي خداوند، هر که را بخواهد (و شايسته بداند)، هدايت ميکند. و آنچه را از خوبيها و اموال انفاق ميکنيد، براي خودتان است، (ولي) جز براي رضاي خدا، انفاق نکنيد! و آنچه از خوبيها انفاق ميکنيد، (پاداش آن) به طور کامل به شما داده ميشود، و به شما ستم نخواهد شد. (272) |
| لِلْفُقَرَاءِ الَّذِينَ أُحْصِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ لَا يَسْتَطِيعُونَ ضَرْبًا فِي الْأَرْضِ يَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِيَاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُمْ بِسِيمَاهُمْ لَا يَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا ۗ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ (273) |
| (انفاق شما، مخصوصا بايد) براي نيازمنداني باشد که در راه خدا، در تنگنا قرار گرفته اند، (و توجه به آيين خدا، آنها را از وطنهاي خويش آواره ساخته، و شرکت در ميدان جهاد، به آنها اجازه نميدهد تا براي تامين هزينه زندگي، دست به کسب و تجارتي بزنند،) نميتوانند مسافرتي کنند (و سرمايه اي به دست آورند،) و از شدت خويشتنداري، افراد ناآگاه آنها را بي نياز ميپندارند، اما آنها را از چهره هايشان ميشناسي، و هرگز با اصرار چيزي از مردم نميخواهند. (اين است مشخصات آنها!) و هر چيز خوبي در راه خدا انفاق کنيد، خداوند از آن آگاه است. (273) |
| الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ (274) |
| آنها که اموال خود را، شب و روز، پنهان و آشکار، انفاق ميکنند، مزدشان نزد پروردگارشان است، نه ترسي بر آنهاست، و نه غمگين ميشوند. (274) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |