| سوره 42 | سوره مبارکه الشورى | صفحه 486 |
|
| ذَٰلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ۗ قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ ۗ وَمَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ (23) |
| اين همان چيزي است که خداوند بندگانش را که ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده اند به آن نويد ميدهد! بگو: (من هيچ پاداشي از شما بر رسالتم درخواست نميکنم جز دوستداشتن نزديکانم [= اهل بيتم]، و هر کس کار نيکي انجام دهد ، بر نيکياش ميافزاييم، چرا که خداوند آمرزنده و سپاسگزار است. (23) |
| أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا ۖ فَإِنْ يَشَإِ اللَّهُ يَخْتِمْ عَلَىٰ قَلْبِكَ ۗ وَيَمْحُ اللَّهُ الْبَاطِلَ وَيُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (24) |
| آيا ميگويند: (او بر خدا دروغ بسته است)؟! در حالي که اگر خدا بخواهد بر قلب تو مهر مينهد (و اگر خلاف بگوئي قدرت اظهار اين آيات را از تو ميگيرد) و باطل را محو ميکند و حق را بفرمانش پابرجا ميسازد، چرا که او از آنچه درون سينه هاست آگاه است. (24) |
| وَهُوَ الَّذِي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَيَعْفُو عَنِ السَّيِّئَاتِ وَيَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ (25) |
| او کسي است که توبه را از بندگانش ميپذيرد و بديها را ميبخشد، و آنچه را انجام ميدهيد ميداند. (25) |
| وَيَسْتَجِيبُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَيَزِيدُهُمْ مِنْ فَضْلِهِ ۚ وَالْكَافِرُونَ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ (26) |
| و درخواست کساني را که ايمان آورده و کارهاي نيک انجام داده اند ميپذيرد و از فضل خود بر آنها ميافزايد، اما براي کافران عذاب شديدي است! (26) |
| ۞ وَلَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِي الْأَرْضِ وَلَٰكِنْ يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ مَا يَشَاءُ ۚ إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِيرٌ بَصِيرٌ (27) |
| هرگاه خداوند روزي را براي بندگانش وسعت بخشد، در زمين طغيان و ستم ميکنند، از اينرو بمقداري که ميخواهد (و مصلحت ميداند) نازل ميکند، که نسبه به بندگانش آگاه و بيناست! (27) |
| وَهُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِنْ بَعْدِ مَا قَنَطُوا وَيَنْشُرُ رَحْمَتَهُ ۚ وَهُوَ الْوَلِيُّ الْحَمِيدُ (28) |
| او کسي است که باران سودمند را پس از آنکه مايوس شدند نازل ميکند و رحمت خويش را ميگستراند، و او ولي و (سرپرست) و ستوده است! (28) |
| وَمِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَثَّ فِيهِمَا مِنْ دَابَّةٍ ۚ وَهُوَ عَلَىٰ جَمْعِهِمْ إِذَا يَشَاءُ قَدِيرٌ (29) |
| و از آيات اوست آفرينش آسمانها و زمين و آنچه از جنبندگان در آنها منتشر نموده، و او هرگاه بخواهد بر جمع آنها تواناست! (29) |
| وَمَا أَصَابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَيَعْفُو عَنْ كَثِيرٍ (30) |
| هر مصيبتي به شما رسد بخاطر اعمالي است که انجام داده ايد، و بسياري را نيز عفو ميکند! (30) |
| وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ ۖ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ (31) |
| و شما هرگز نميتوانيد در زمين از قدرت خداوند فرار کنيد، و غير از خدا هيچ ولي و ياوري براي شما نيست. (31) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |