سوره 45 | سوره مبارکه الجاثية | صفحه 499 |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
|
حم (1) |
حم (1) |
تَنْزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (2) |
اين کتاب از سوي خداوند عزيز و حکيم نازل شده است! (2) |
إِنَّ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِلْمُؤْمِنِينَ (3) |
بيشک در آسمانها و زمين نشانه هاي (فراواني) براي مومنان وجود دارد، (3) |
وَفِي خَلْقِكُمْ وَمَا يَبُثُّ مِنْ دَابَّةٍ آيَاتٌ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ (4) |
و نيز در آفرينش شما و جنبندگاني که (در سراسر زمين) پراکنده ساخته، نشانه هايي است براي جمعيتي که اهل يقينند. (4) |
وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ رِزْقٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَتَصْرِيفِ الرِّيَاحِ آيَاتٌ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (5) |
و نيز در آمد و شد شب و روز، و رزق (و باراني) که خداوند از آسمان نازل کرده و بوسيله آن زمين را بعد از مردنش حيات بخشيده و همچنين در وزش بادها، نشانه هاي روشني است براي گروهي که اهل تفکرند! (5) |
تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ ۖ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَ اللَّهِ وَآيَاتِهِ يُؤْمِنُونَ (6) |
اينها آيات خداوند است که ما آن را بحق بر تو تلاوت ميکنيم، اگر آنها به اين آيات ايمان نياورند، به کدام سخن بعد از سخن خدا و آياتش ايمان مي آورند؟! (6) |
وَيْلٌ لِكُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ (7) |
واي بر هر دروغگوي گنهکار. (7) |
يَسْمَعُ آيَاتِ اللَّهِ تُتْلَىٰ عَلَيْهِ ثُمَّ يُصِرُّ مُسْتَكْبِرًا كَأَنْ لَمْ يَسْمَعْهَا ۖ فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (8) |
که پيوسته آيات خدا را ميشنود که بر او تلاوت ميشود، اما از روي تکبر اصرار بر مخالفت دارد، گويي اصلا آن را هيچ نشنيده است، چنين کسي را به عذابي دردناک بشارت ده! (8) |
وَإِذَا عَلِمَ مِنْ آيَاتِنَا شَيْئًا اتَّخَذَهَا هُزُوًا ۚ أُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ (9) |
و هرگاه از بعضي آيات ما آگاه شود، آن را به باد استهزا ميگيرد، براي آنان عذاب خوارکنندهاي است! (9) |
مِنْ وَرَائِهِمْ جَهَنَّمُ ۖ وَلَا يُغْنِي عَنْهُمْ مَا كَسَبُوا شَيْئًا وَلَا مَا اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْلِيَاءَ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (10) |
و پشت سرشان دوزخ است، و هرگز آنچه را به دست آورده اند آنها را (از عذاب الهي) رهايي نميبخشد، و نه اوليايي که غير از خدا براي خود برگزيدند (مايه نجاتشان خواهند بود)، و عذاب بزرگي براي آنهاست! (10) |
هَٰذَا هُدًى ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ لَهُمْ عَذَابٌ مِنْ رِجْزٍ أَلِيمٌ (11) |
اين (قرآن) مايه هدايت است، و کساني که به آيات پروردگارشان کافر شدند، عذابي سخت و دردناک دارند! (11) |
۞ اللَّهُ الَّذِي سَخَّرَ لَكُمُ الْبَحْرَ لِتَجْرِيَ الْفُلْكُ فِيهِ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (12) |
خداوند همان کسي است که دريا را مسخر شما کرد تا کشتيها بفرمانش در آن حرکت کنند و بتوانند از فضل او بهره گيريد، و شايد شکر نعمتهايش را بجا آوريد! (12) |
وَسَخَّرَ لَكُمْ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا مِنْهُ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ (13) |
او آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است همه را از سوي خودش مسخر شما ساخته، در اين نشانه هاي (مهمي) است براي کساني که انديشه ميکنند! (13) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |