سوره 47 | سوره مبارکه محمد | صفحه 509 |
|
وَيَقُولُ الَّذِينَ آمَنُوا لَوْلَا نُزِّلَتْ سُورَةٌ ۖ فَإِذَا أُنْزِلَتْ سُورَةٌ مُحْكَمَةٌ وَذُكِرَ فِيهَا الْقِتَالُ ۙ رَأَيْتَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ نَظَرَ الْمَغْشِيِّ عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ ۖ فَأَوْلَىٰ لَهُمْ (20) |
کساني که ايمان آورده اند ميگويند: (چرا سورهاي نازل نميشود (که در آن فرمان جهاد باشد)؟!) اما هنگامي که سوره واضح و روشني نازل ميگردد که در آن سخني از جنگ است، منافقان بيماردل را ميبيني که همچون کسي که در آستانه مرگ قرار گرفته به تو نگاه ميکنند، پس مرگ و نابودي براي آنان سزاوارتر است! (20) |
طَاعَةٌ وَقَوْلٌ مَعْرُوفٌ ۚ فَإِذَا عَزَمَ الْأَمْرُ فَلَوْ صَدَقُوا اللَّهَ لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ (21) |
(ولي) اطاعت و سخن سنجيده براي آنان بهتر است، و اگر هنگامي که فرمان جهاد قطعي ميشود به خدا راست گويند (و از در صدق و صفا درآيند) براي آنها بهتر ميباشد! (21) |
فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِنْ تَوَلَّيْتُمْ أَنْ تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَتُقَطِّعُوا أَرْحَامَكُمْ (22) |
اگر (از اين دستورها) روي گردان شويد، جز اين انتظار ميرود که در زمين فساد و قطع پيوند خويشاوندي کنيد؟! (22) |
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَأَعْمَىٰ أَبْصَارَهُمْ (23) |
آنها کساني هستند که خداوند از رحمت خويش دورشان ساخته، گوشهايشان را کر و چشمهايشان را کور کرده است! (23) |
أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَىٰ قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا (24) |
آيا آنها در قرآن تدبر نميکنند، يا بر دلهايشان قفل نهاده شده است؟! (24) |
إِنَّ الَّذِينَ ارْتَدُّوا عَلَىٰ أَدْبَارِهِمْ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى ۙ الشَّيْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَىٰ لَهُمْ (25) |
کساني که بعد از روشن شدن هدايت براي آنها، پشت به حق کردند، شيطان اعمال زشتشان را در نظرشان زينت داده و آنان را با آرزوهاي طولاني فريفته است! (25) |
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لِلَّذِينَ كَرِهُوا مَا نَزَّلَ اللَّهُ سَنُطِيعُكُمْ فِي بَعْضِ الْأَمْرِ ۖ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِسْرَارَهُمْ (26) |
اين بخاطر آن است که آنان به کساني که نزول وحي الهي را کراهت داشتند گفتند: (ما در بعضي از امور از شما پيروي ميکنيم؟) در حالي که خداوند پنهانکاري آنان را ميداند. (26) |
فَكَيْفَ إِذَا تَوَفَّتْهُمُ الْمَلَائِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَهُمْ (27) |
حال آنها چگونه خواهد بود هنگامي که فرشتگان (مرگ) بر صورت و پشت آنان ميزنند و جانشان را ميگيرند؟! (27) |
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ (28) |
اين بخاطر آن است که آنها از آنچه خداوند را به خشم مي آورد پيروي کردند، و آنچه را موجب خشنودي اوست کراهت داشتند، از اين رو (خداوند) اعمالشان را نابود کرد! (28) |
أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ أَنْ لَنْ يُخْرِجَ اللَّهُ أَضْغَانَهُمْ (29) |
آيا کساني که در دلهايشان بيماري است گمان کردند خدا کينه هايشان را آشکار نميکند؟! (29) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |