سوره 50 | سوره مبارکه ق | صفحه 519 |
|
وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ ۖ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ (16) |
ما انسان را آفريديم و وسوسه هاي نفس او را ميدانيم، و ما به او از رگ قلبش نزديکتريم! (16) |
إِذْ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيَانِ عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِيدٌ (17) |
(به خاطر بياوريد) هنگامي را که دو فرشته راست و چپ که ملازم انسانند اعمال او را دريافت ميدارند، (17) |
مَا يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ (18) |
انسان هيچ سخني را بر زبان نمي آورد مگر اينکه همان دم، فرشتهاي مراقب و آماده براي انجام ماموريت (و ضبط آن) است! (18) |
وَجَاءَتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ۖ ذَٰلِكَ مَا كُنْتَ مِنْهُ تَحِيدُ (19) |
و سرانجام، سکرات (و بيخودي در آستانه) مرگ بحق فراميرسد (و به انسان گفته ميشود:) اين همان چيزي است که تو از آن ميگريختي! (19) |
وَنُفِخَ فِي الصُّورِ ۚ ذَٰلِكَ يَوْمُ الْوَعِيدِ (20) |
و در (صور) دميده ميشود، آن روز، روز تحقق وعده وحشتناک است! (20) |
وَجَاءَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَعَهَا سَائِقٌ وَشَهِيدٌ (21) |
هر انساني وارد محشر ميگردد در حالي که همراه او حرکت دهنده و گواهي است! (21) |
لَقَدْ كُنْتَ فِي غَفْلَةٍ مِنْ هَٰذَا فَكَشَفْنَا عَنْكَ غِطَاءَكَ فَبَصَرُكَ الْيَوْمَ حَدِيدٌ (22) |
(به او خطاب ميشود:) تو از اين صحنه (و دادگاه بزرگ) غافل بودي و ما پرده را از چشم تو کنار زديم، و امروز چشمت کاملا تيزبين است! (22) |
وَقَالَ قَرِينُهُ هَٰذَا مَا لَدَيَّ عَتِيدٌ (23) |
فرشته همنشين او ميگويد: (اين نامه اعمال اوست که نزد من حاضر و آماده است!) (23) |
أَلْقِيَا فِي جَهَنَّمَ كُلَّ كَفَّارٍ عَنِيدٍ (24) |
(خداوند فرمان ميدهد:) هر کافر متکبر لجوج را در جهنم افکنيد! (24) |
مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُرِيبٍ (25) |
آن کسي که به شدت مانع خير و متجاوز و در شک و ترديد است (حتي ديگران را به ترديد مي افکند)، (25) |
الَّذِي جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَأَلْقِيَاهُ فِي الْعَذَابِ الشَّدِيدِ (26) |
همان کسي که معبود ديگري با خدا قرار داده، (آري) او را در عذاب شديد بيفکنيد! (26) |
۞ قَالَ قَرِينُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَيْتُهُ وَلَٰكِنْ كَانَ فِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ (27) |
و همنشينش (از شياطين) ميگويد: (پروردگارا! من او را به طغيان وانداشتم، لکن او خود در گمراهي دور و درازي بود!) (27) |
قَالَ لَا تَخْتَصِمُوا لَدَيَّ وَقَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكُمْ بِالْوَعِيدِ (28) |
(خداوند) ميگويد: (نزد من جدال و مخاصمه نکنيد، من پيشتر به شما هشدار داده ام (و اتمام حجت کرده ام)! (28) |
مَا يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَيَّ وَمَا أَنَا بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ (29) |
سخن من تغيير ناپذير است، و من هرگز به بندگان ستم نخواهم کرد!) (29) |
يَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِيدٍ (30) |
(به خاطر بياوريد) روزي را که به جهنم ميگوييم: (آيا پر شدهاي؟) و او ميگويد: (آيا افزون بر اين هم هست؟!) (30) |
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ غَيْرَ بَعِيدٍ (31) |
(در آن روز) بهشت را به پرهيزگاران نزديک ميکنند، و فاصلهاي از آنان ندارد! (31) |
هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِكُلِّ أَوَّابٍ حَفِيظٍ (32) |
اين چيزي است که به شما وعده داده ميشود، و براي کساني است که بسوي خدا بازميگردند و پيمانها و احکام او را حفظ ميکنند، (32) |
مَنْ خَشِيَ الرَّحْمَٰنَ بِالْغَيْبِ وَجَاءَ بِقَلْبٍ مُنِيبٍ (33) |
آن کس که از خداوند رحمان در نهان بترسد و با قلبي پرانابه در محضر او حاضر شود! (33) |
ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ ۖ ذَٰلِكَ يَوْمُ الْخُلُودِ (34) |
(به آنان گفته ميشود:) بسلامت وارد بهشت شويد، امروز روز جاودانگي است! (34) |
لَهُمْ مَا يَشَاءُونَ فِيهَا وَلَدَيْنَا مَزِيدٌ (35) |
هر چه بخواهند در آنجا براي آنها هست، و نزد ما نعمتهاي بيشتري است (که به فکر هيچ کس نميرسد)! (35) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |