سوره 52 | سوره مبارکه الطور | صفحه 524 |
|
أَفَسِحْرٌ هَٰذَا أَمْ أَنْتُمْ لَا تُبْصِرُونَ (15) |
آيا اين سحر است يا شما نميبينيد؟! (15) |
اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاءٌ عَلَيْكُمْ ۖ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (16) |
در آن وارد شويد و بسوزيد، ميخواهيد صبر کنيد يا نکنيد، براي شما يکسان است، چرا که تنها به اعمالتان جزا داده ميشويد! (16) |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَعِيمٍ (17) |
ولي پرهيزگاران در ميان باغهاي بهشت و نعمتهاي فراوان جاي دارند، (17) |
فَاكِهِينَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ (18) |
و از آنچه پروردگارشان به آنها داده و آنان را از عذاب دوزخ نگاه داشته است شاد و مسرورند! (18) |
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (19) |
(به آنها گفته ميشود:) بخوريد و بياشاميد گوارا، اينها در برابر اعمالي است که انجام ميداديد! (19) |
مُتَّكِئِينَ عَلَىٰ سُرُرٍ مَصْفُوفَةٍ ۖ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِينٍ (20) |
اين در حالي که بر تختهاي صفکشيده در کنار هم تکيه ميزنند، و (حور العين) را به همسري آنها درمي آوريم! (20) |
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَيْءٍ ۚ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ (21) |
کساني که ايمان آوردند و فرزندانشان به پيروي از آنان ايمان اختيار کردند، فرزندانشان را (در بهشت) به آنان ملحق ميکنيم، و از (پاداش) عملشان چيزي نميکاهيم، و هر کس در گرو اعمال خويش است! (21) |
وَأَمْدَدْنَاهُمْ بِفَاكِهَةٍ وَلَحْمٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ (22) |
و همواره از انواع ميوه ها و گوشتها -از هر نوع که بخواهند- در اختيارشان ميگذاريم! (22) |
يَتَنَازَعُونَ فِيهَا كَأْسًا لَا لَغْوٌ فِيهَا وَلَا تَأْثِيمٌ (23) |
آنها در بهشت جامهاي پر از شراب طهور را که نه بيهودهگويي در آن است و نه گناه، از يکديگر ميگيرند! (23) |
۞ وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمَانٌ لَهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَكْنُونٌ (24) |
و پيوسته بر گردشان نوجواناني براي (خدمت) آنان گردش ميکنند که همچون مرواريده اي درون صدفند! (24) |
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ (25) |
در اين هنگام رو به يکديگر کرده (از گذشته) سوال مينمايند، (25) |
قَالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ (26) |
ميگويند: (ما در ميان خانواده خود ترسان بوديم (مبادا گناهان آنها دامن ما را بگيرد)! (26) |
فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ (27) |
اما خداوند بر ما منت نهاد و از عذابکشنده ما را حفظ کرد! (27) |
إِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلُ نَدْعُوهُ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ (28) |
ما از پيش او را ميخوانديم (و ميپرستيديم)، که اوست نيکوکار و مهربان!) (28) |
فَذَكِّرْ فَمَا أَنْتَ بِنِعْمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَلَا مَجْنُونٍ (29) |
پس تذکر ده، که به لطف پروردگارت تو کاهن و مجنون نيستي! (29) |
أَمْ يَقُولُونَ شَاعِرٌ نَتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ (30) |
بلکه آنها ميگويند: (او شاعري است که ما انتظار مرگش را ميکشيم!) (30) |
قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُتَرَبِّصِينَ (31) |
بگو: (انتظار بکشيد که من هم با (شما انتظار ميکشم شما انتظار مرگ مرا، و من انتظار نابودي شما را با عذاب الهي)!) (31) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |