سوره 55 | سوره مبارکه الرحمن | صفحه 532 |
|
رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ (17) |
او پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است! (17) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (18) |
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار ميکنيد؟! (18) |
مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيَانِ (19) |
دو درياي مختلف (شور و شيرين، گرم و سرد) را در کنار هم قرار داد، در حالي که با هم تماس دارند، (19) |
بَيْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَا يَبْغِيَانِ (20) |
در ميان آن دو برزخي است که يکي بر ديگري غلبه نميکند (و به هم نمي آميزند)! (20) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (21) |
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار ميکنيد؟! (21) |
يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ (22) |
از آن دو، لولو و مرجان خارج ميشود. (22) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (23) |
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار ميکنيد؟! (23) |
وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ (24) |
و براي اوست کشتيهاي ساخته شده که در دريا به حرکت درمي آيند و همچون کوهي هستند! (24) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (25) |
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار ميکنيد؟! (25) |
كُلُّ مَنْ عَلَيْهَا فَانٍ (26) |
همه کساني که روي آن [= زمين] هستند فاني ميشوند، (26) |
وَيَبْقَىٰ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِكْرَامِ (27) |
و تنها ذات ذوالجلال و گرامي پروردگارت باقي ميماند! (27) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (28) |
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار ميکنيد؟! (28) |
يَسْأَلُهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ كُلَّ يَوْمٍ هُوَ فِي شَأْنٍ (29) |
تمام کساني که در آسمانها و زمين هستند از او تقاضا ميکنند، و او هر روز در شان و کاري است! (29) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (30) |
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار ميکنيد؟! (30) |
سَنَفْرُغُ لَكُمْ أَيُّهَ الثَّقَلَانِ (31) |
بزودي به حساب شما ميپردازيم اي دو گروه انس و جن! (31) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (32) |
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار ميکنيد؟! (32) |
يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا ۚ لَا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ (33) |
اي گروه جن و انس! اگر ميتوانيد از مرزهاي آسمانها و زمين بگذريد، پس بگذريد، ولي هرگز نميتوانيد، مگر با نيرويي (فوق العاده)! (33) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (34) |
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار ميکنيد؟! (34) |
يُرْسَلُ عَلَيْكُمَا شُوَاظٌ مِنْ نَارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنْتَصِرَانِ (35) |
شعله هايي از آتش بيدود، و دودهايي متراکم بر شما فرستاده ميشود، و نميتوانيد از کسي ياري بطلبيد! (35) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (36) |
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار ميکنيد؟! (36) |
فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهَانِ (37) |
در آن هنگام که آسمان شکافته شود و همچون روغن مذاب گلگون گردد (حوادث هولناکي رخ ميدهد که تاب تحمل آن را نخواهيد داشت)! (37) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (38) |
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار ميکنيد؟! (38) |
فَيَوْمَئِذٍ لَا يُسْأَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَلَا جَانٌّ (39) |
در آن روز هيچ کس از انس و جن از گناهش سوال نميشود (و همه چيز روشن است)! (39) |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ (40) |
پس کدامين نعمتهاي پروردگارتان را انکار ميکنيد؟! (40) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |