| سوره 57 | سوره مبارکه الحديد | صفحه 540 |
|
| وَالَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ أُولَٰئِكَ هُمُ الصِّدِّيقُونَ ۖ وَالشُّهَدَاءُ عِنْدَ رَبِّهِمْ لَهُمْ أَجْرُهُمْ وَنُورُهُمْ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ (19) |
| کساني که به خدا و رسولانش ايمان آوردند، آنها صديقين و شهدا نزد پروردگارشانند، براي آنان است پاداش (اعمال)شان و نور (ايمان)شان، و کساني که کافر شدند و آيات ما را تکذيب کردند، آنها دوزخيانند. (19) |
| اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِينَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَتَكَاثُرٌ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ ۖ كَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَكُونُ حُطَامًا ۖ وَفِي الْآخِرَةِ عَذَابٌ شَدِيدٌ وَمَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٌ ۚ وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ (20) |
| بدانيد زندگي دنيا تنها بازي و سرگرمي و تجمل پرستي و فخرفروشي در ميان شما و افزون طلبي در اموال و فرزندان است، همانند باراني که محصولش کشاورزان را در شگفتي فرو ميبرد، سپس خشک ميشود بگونهاي که آن را زردرنگ ميبيني، سپس تبديل به کاه ميشود! و در آخرت، عذاب شديد است يا مغفرت و رضاي الهي، و (به هر حال) زندگي دنيا چيزي جز متاع فريب نيست! (20) |
| سَابِقُوا إِلَىٰ مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا كَعَرْضِ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ أُعِدَّتْ لِلَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ۚ ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (21) |
| به پيش تازيد براي رسيدن به مغفرت پروردگارتان و بهشتي که پهنه آن مانند پهنه آسمان و زمين است و براي کساني که به خدا و رسولانش ايمان آورده اند، آماده شده است، اين فضل خداوند است که به هر کس بخواهد ميدهد، و خداوند صاحب فضل عظيم است! (21) |
| مَا أَصَابَ مِنْ مُصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي أَنْفُسِكُمْ إِلَّا فِي كِتَابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَأَهَا ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (22) |
| هيچ مصيبتي (ناخواسته) در زمين و نه در وجود شما روي نميدهد مگر اينکه همه آنها قبل از آنکه زمين را بيافرينيم در لوح محفوظ ثبت است، و اين امر براي خدا آسان است! (22) |
| لِكَيْلَا تَأْسَوْا عَلَىٰ مَا فَاتَكُمْ وَلَا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاكُمْ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ كُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ (23) |
| اين بخاطر آن است که براي آنچه از دست داده ايد تاسف نخوريد، و به آنچه به شما داده است دلبسته و شادمان نباشيد، و خداوند هيچ متکبر فخرفروشي را دوست ندارد! (23) |
| الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَيَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ ۗ وَمَنْ يَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ (24) |
| همانها که بخل ميورزند و مردم را به بخل دعوت ميکنند، و هر کس (از اين فرمان) رويگردان شود، (به خود زيان ميرساند نه به خدا)، چرا که خداوند بي نياز و شايسته ستايش است! (24) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |