سوره 63 | سوره مبارکه المنافقون | صفحه 555 |
|
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا يَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُولُ اللَّهِ لَوَّوْا رُءُوسَهُمْ وَرَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَهُمْ مُسْتَكْبِرُونَ (5) |
هنگامي که به آنان گفته شود: (بياييد تا رسول خدا براي شما استغفار کند!)، سرهاي خود را (از روي استهزا و کبر و غرور) تکان ميدهند، و آنها را ميبيني که از سخنان تو اعراض کرده و تکبر ميورزند! (5) |
سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ (6) |
براي آنها تفاوت نميکند، خواه استغفار برايشان کني يا نکني، هرگز خداوند آنان را نميبخشد، زيرا خداوند قوم فاسق را هدايت نميکند! (6) |
هُمُ الَّذِينَ يَقُولُونَ لَا تُنْفِقُوا عَلَىٰ مَنْ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ حَتَّىٰ يَنْفَضُّوا ۗ وَلِلَّهِ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَٰكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَفْقَهُونَ (7) |
آنها کساني هستند که ميگويند: (به افرادي که نزد رسول خدا هستند انفاق نکنيد تا پراکنده شوند!) (غافل از اينکه) خزاين آسمانها و زمين از آن خداست، ولي منافقان نميفهمند! (7) |
يَقُولُونَ لَئِنْ رَجَعْنَا إِلَى الْمَدِينَةِ لَيُخْرِجَنَّ الْأَعَزُّ مِنْهَا الْأَذَلَّ ۚ وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَلَٰكِنَّ الْمُنَافِقِينَ لَا يَعْلَمُونَ (8) |
آنها ميگويند: (اگر به مدينه بازگرديم، عزيزان ذليلان را بيرون ميکنند!) در حالي که عزت مخصوص خدا و رسول او و مومنان است، ولي منافقان نميدانند! (8) |
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُلْهِكُمْ أَمْوَالُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ ۚ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ (9) |
اي کساني که ايمان آورده ايد! اموال و فرزندانتان شما را از ياد خدا غافل نکند! و کساني که چنين کنند، زيانکارانند! (9) |
وَأَنْفِقُوا مِنْ مَا رَزَقْنَاكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ فَيَقُولَ رَبِّ لَوْلَا أَخَّرْتَنِي إِلَىٰ أَجَلٍ قَرِيبٍ فَأَصَّدَّقَ وَأَكُنْ مِنَ الصَّالِحِينَ (10) |
از آنچه به شما روزي داده ايم انفاق کنيد، پيش از آنکه مرگ يکي از شما فرا رسد و بگويد: (پروردگارا! چرا (مرگ) مرا مدت کمي به تاخير نينداختي تا (در راه خدا) صدقه دهم و از صالحان باشم؟!) (10) |
وَلَنْ يُؤَخِّرَ اللَّهُ نَفْسًا إِذَا جَاءَ أَجَلُهَا ۚ وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (11) |
خداوند هرگز مرگ کسي را هنگامي که اجلش فرا رسد به تاخير نمي اندازد، و خداوند به آنچه انجام ميدهيد آگاه است. (11) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |