فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه مکارم شیرازی

قرآن ترجمه مکارم شیرازی

سوره 77

سوره مبارکه المرسلات

صفحه 581
أَلَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ (20)
آيا شما را از آبي پست و ناچيز نيافريديم، (20)
فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَكِينٍ (21)
سپس آن را در قرارگاهي محفوظ و آماده قرار داديم، (21)
إِلَىٰ قَدَرٍ مَعْلُومٍ (22)
تا مدتي معين؟! (22)
فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ (23)
ما قدرت بر اين کار داشتيم، پس ما قدرتمند خوبي هستيم (و امر معاد براي ما آسان است)! (23)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (24)
واي در آن روز بر تکذيبکنندگان! (24)
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا (25)
آيا زمين را مرکز اجتماع انسانها قرار نداديم، (25)
أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا (26)
هم در حال حياتشان و هم مرگشان؟! (26)
وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُمْ مَاءً فُرَاتًا (27)
و در آن کوه هاي استوار و بلندي قرار داديم، و آبي گوارا به شما نوشانديم! (27)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (28)
واي در آن روز بر تکذيبکنندگان! (28)
انْطَلِقُوا إِلَىٰ مَا كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ (29)
(در آن روز به آنها گفته ميشود:) بيدرنگ، به سوي همان چيزي که پيوسته آن را تکذيب ميکرديد برويد! (29)
انْطَلِقُوا إِلَىٰ ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ (30)
برويد به سوي سايه سه شاخه (دودهاي خفقانبار و آتشزا)! (30)
لَا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ (31)
سايهاي که نه آرامبخش است و نه از شعله هاي آتش جلوگيري ميکند! (31)
إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ (32)
شراره هايي از خود پرتاب ميکند مانند يک کاخ! (32)
كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ (33)
گويي (در سرعت و کثرت) همچون شتران زردرنگي هستند (که به هر سو پراکنده ميشوند)! (33)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (34)
واي در آن روز بر تکذيبکنندگان! (34)
هَٰذَا يَوْمُ لَا يَنْطِقُونَ (35)
امروز روزي است که سخن نميگويند (و قادر بر دفاع از خويشتن نيستند)، (35)
وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ (36)
و به آنها اجازه داده نميشود که عذرخواهي کنند! (36)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (37)
واي در آن روز بر تکذيبکنندگان! (37)
هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ ۖ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ (38)
(و به آنها گفته ميشود:) امروز همان روز جدايي (حق از باطل) است که شما و پيشينيان را در آن جمع کرده ايم! (38)
فَإِنْ كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ (39)
اگر چارهاي در برابر من (براي فرار از چنگال مجازات) داريد انجام دهيد! (39)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (40)
واي در آن روز بر تکذيبکنندگان! (40)
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ (41)
(در آن روز) پرهيزگاران در سايه هاي (درختان بهشتي) و در ميان چشمه ها قرار دارند، (41)
وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ (42)
و ميوه هايي از آنچه مايل باشند! (42)
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (43)
بخوريد و بنوشيد گوارا، اينها در برابر اعمالي است که انجام ميداديد! (43)
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (44)
ما اين گونه نيکوکاران را پاداش ميدهيم! (44)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (45)
واي در آن روز بر تکذيبکنندگان! (45)
كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ (46)
(و به مجرمان بگو:) بخوريد و بهره گيريد در اين مدت کم (از زندگي دنيا، ولي بدانيد عذاب الهي در انتظار شماست) چرا که شما مجرميد! (46)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (47)
واي در آن روز بر تکذيبکنندگان! (47)
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا يَرْكَعُونَ (48)
و هنگامي که به آنها گفته شود رکوع کنيد رکوع نميکنند! (48)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (49)
واي در آن روز بر تکذيبکنندگان! (49)
فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ (50)
(و اگر آنها به اين قرآن ايمان نمي آورند) پس به کدام سخن بعد از آن ايمان مي آورند؟! (50)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 581صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی