| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 67 |
|
| ۞ وَسَارِعُوا إِلَىٰ مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ (133) |
| و شتاب کنيد براي رسيدن به آمرزش پروردگارتان، و بهشتي که وسعت آن، آسمانها و زمين است، و براي پرهيزگاران آماده شده است. (133) |
| الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ ۗ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ (134) |
| همانها که در توانگري و تنگدستي، انفاق ميکنند، و خشم خود را فرو ميبرند، و از خطاي مردم درميگذرند، و خدا نيکوکاران را دوست دارد. (134) |
| وَالَّذِينَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَكَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَنْ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَلَمْ يُصِرُّوا عَلَىٰ مَا فَعَلُوا وَهُمْ يَعْلَمُونَ (135) |
| و آنها که وقتي مرتکب عمل زشتي شوند، يا به خود ستم کنند، به ياد خدا ميافتند، و براي گناهان خود، طلب آمرزش ميکنند -و کيست جز خدا که گناهان را ببخشد؟- و بر گناه، اصرار نميورزند، با اينکه ميدانند. (135) |
| أُولَٰئِكَ جَزَاؤُهُمْ مَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَجَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ وَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ (136) |
| آنها پاداششان آمرزش پروردگار، و بهشتهايي است که از زير درختانش، نهرها جاري است، جاودانه در آن ميمانند، چه نيکو است پاداش اهل عمل! (136) |
| قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِكُمْ سُنَنٌ فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ (137) |
| پيش از شما، سنتهايي وجود داشت، (و هر قوم، طبق اعمال و صفات خود، سرنوشتهايي داشتند، که شما نيز، همانند آن را داريد. ) پس در روي زمين، گردش کنيد و ببينيد سرانجام تکذيبکنندگان (آيات خدا) چگونه بود؟! (137) |
| هَٰذَا بَيَانٌ لِلنَّاسِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقِينَ (138) |
| اين، بياني است براي عموم مردم، و هدايت و اندرزي است براي پرهيزگاران! (138) |
| وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (139) |
| و سست نشويد! و غمگين نگرديد! و شما برتريد اگر ايمان داشته باشيد! (139) |
| إِنْ يَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُ ۚ وَتِلْكَ الْأَيَّامُ نُدَاوِلُهَا بَيْنَ النَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَيَتَّخِذَ مِنْكُمْ شُهَدَاءَ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ (140) |
| اگر (در ميدان احد،) به شما جراحتي رسيد (و ضربهاي وارد شد)، به آن جمعيت نيز (در ميدان بدر)، جراحتي همانند آن وارد گرديد. و ما اين روزها(ي پيروزي و شکست) را در ميان مردم ميگردانيم، (-و اين خاصيت زندگي دنياست-) تا خدا، افرادي را که ايمان آورده اند، بداند (و شناخته شوند)، و خداوند از ميان شما، شاهداني بگيرد. و خدا ظالمان را دوست نميدارد. (140) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |