| سوره 3 | سوره مبارکه آلعمران | صفحه 73 |
|
| فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَفَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَاتَّبَعُوا رِضْوَانَ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ (174) |
| به همين جهت، آنها (از اين ميدان،) با نعمت و فضل پروردگارشان، بازگشتند، در حالي که هيچ ناراحتي به آنان نرسيد، و از رضاي خدا، پيروي کردند، و خداوند داراي فضل و بخشش بزرگي است. (174) |
| إِنَّمَا ذَٰلِكُمُ الشَّيْطَانُ يُخَوِّفُ أَوْلِيَاءَهُ فَلَا تَخَافُوهُمْ وَخَافُونِ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (175) |
| اين فقط شيطان است که پيروان خود را (با سخنان و شايعات بي اساس،) ميترساند. از آنها نترسيد! و تنها از من بترسيد اگر ايمان داريد! (175) |
| وَلَا يَحْزُنْكَ الَّذِينَ يُسَارِعُونَ فِي الْكُفْرِ ۚ إِنَّهُمْ لَنْ يَضُرُّوا اللَّهَ شَيْئًا ۗ يُرِيدُ اللَّهُ أَلَّا يَجْعَلَ لَهُمْ حَظًّا فِي الْآخِرَةِ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (176) |
| کساني که در راه کفر، شتاب ميکنند، تو را غمگين نسازند! به يقين، آنها هرگز زياني به خداوند نميرسانند. (بعلاوه) خدا ميخواهد (آنها را به حال خودشان واگذارد، و در نتيجه،) بهره اي براي آنها در آخرت قرار ندهد. و براي آنها مجازات بزرگي است! (176) |
| إِنَّ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الْكُفْرَ بِالْإِيمَانِ لَنْ يَضُرُّوا اللَّهَ شَيْئًا وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (177) |
| (آري،) کساني که ايمان را دادند و کفر را خريداري کردند، هرگز به خدا زياني نميرسانند، و براي آنها، مجازات دردناکي است! (177) |
| وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ ۚ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُوا إِثْمًا ۚ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ (178) |
| آنها که کافر شدند، (و راه طغيان پيش گرفتند،) تصور نکنند اگر به آنان مهلت ميدهيم، به سودشان است! ما به آنان مهلت ميدهيم فقط براي اينکه بر گناهان خود بيفزايند، و براي آنها، عذاب خوارکنندهاي (آماده شده) است! (178) |
| مَا كَانَ اللَّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَىٰ مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ حَتَّىٰ يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ ۗ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يَجْتَبِي مِنْ رُسُلِهِ مَنْ يَشَاءُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ۚ وَإِنْ تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا فَلَكُمْ أَجْرٌ عَظِيمٌ (179) |
| چنين نبود که خداوند، مومنان را به همانگونه که شما هستيد واگذارد، مگر آنکه ناپاک را از پاک جدا سازد. و نيز چنين نبود که خداوند شما را از اسرار غيب، آگاه کند (تا مومنان و منافقان را از اين راه بشناسيد، اين بر خلاف سنت الهي است،) ولي خداوند از ميان رسولان خود، هر کس را بخواهد برميگزيند، (و قسمتي از اسرار نهان را که براي مقام رهبري او لازم است، در اختيار او ميگذارد. ) پس (اکنون که اين جهان، بوته آزمايش پاک و ناپاک است،) به خدا و رسولان او ايمان بياوريد! و اگر ايمان بياوريد و تقوا پيشه کنيد، پاداش بزرگي براي شماست. (179) |
| وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَبْخَلُونَ بِمَا آتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ هُوَ خَيْرًا لَهُمْ ۖ بَلْ هُوَ شَرٌّ لَهُمْ ۖ سَيُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ وَلِلَّهِ مِيرَاثُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ (180) |
| کساني که بخل ميورزند، و آنچه را خدا از فضل خويش به آنان داده، انفاق نميکنند، گمان نکنند اين کار به سود آنها است، بلکه براي آنها شر است، بزودي در روز قيامت، آنچه را نسبت به آن بخل ورزيدند، همانند طوقي به گردنشان ميافکنند. و ميراث آسمانها و زمين، از آن خداست، و خداوند، از آنچه انجام ميدهيد، آگاه است. (180) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |