| سوره 22 | سوره مبارکه الحج | صفحه 332 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
|
| يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ ۚ إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَيْءٌ عَظِيمٌ (1) |
| اي مردم! از (عذاب) پروردگارتان بترسيد، که زلزله رستاخيز امر عظيمي است! (1) |
| يَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ وَتَضَعُ كُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا وَتَرَى النَّاسَ سُكَارَىٰ وَمَا هُمْ بِسُكَارَىٰ وَلَٰكِنَّ عَذَابَ اللَّهِ شَدِيدٌ (2) |
| روزي که آن را ميبينيد، (آنچنان وحشت سراپاي همه را فراميگيرد که) هر مادر شيردهي، کودک شيرخوارش را فراموش ميکند، و هر بارداري جنين خود را بر زمين مينهد، و مردم را مست ميبيني، در حالي که مست نيستند، ولي عذاب خدا شديد است! (2) |
| وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّبِعُ كُلَّ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ (3) |
| گروهي از مردم، بدون هيچ علم و دانشي، به مجادله درباره خدا برميخيزند، و از هر شيطان سرکشي پيروي ميکنند. (3) |
| كُتِبَ عَلَيْهِ أَنَّهُ مَنْ تَوَلَّاهُ فَأَنَّهُ يُضِلُّهُ وَيَهْدِيهِ إِلَىٰ عَذَابِ السَّعِيرِ (4) |
| بر او نوشته شده که هر کس ولايتش را بر گردن نهد، بطور مسلم گمراهش ميسازد، و به آتش سوزان راهنماييش ميکند! (4) |
| يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنْ كُنْتُمْ فِي رَيْبٍ مِنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِنْ مُضْغَةٍ مُخَلَّقَةٍ وَغَيْرِ مُخَلَّقَةٍ لِنُبَيِّنَ لَكُمْ ۚ وَنُقِرُّ فِي الْأَرْحَامِ مَا نَشَاءُ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ثُمَّ نُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ ۖ وَمِنْكُمْ مَنْ يُتَوَفَّىٰ وَمِنْكُمْ مَنْ يُرَدُّ إِلَىٰ أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَيْلَا يَعْلَمَ مِنْ بَعْدِ عِلْمٍ شَيْئًا ۚ وَتَرَى الْأَرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا أَنْزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ وَأَنْبَتَتْ مِنْ كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ (5) |
| اي مردم! اگر در رستاخيز شک داريد، (به اين نکته توجه کنيد که:) ما شما را از خاک آفريديم، سپس از نطفه، و بعد از خون بسته شده، سپس از (مضغه) [= چيزي شبيه گوشت جويده شده]، که بعضي داراي شکل و خلقت است و بعضي بدون شکل، تا براي شما روشن سازيم (که بر هر چيز قادريم)! و جنينهايي را که بخواهيم تا مدت معيني در رحم (مادران) قرارميدهيم، (و آنچه را بخواهيم ساقظ ميکنيم،)بعد شما را بصورت طفل بيرون مي آوريم، سپس هدف اين است که به حد رشد و بلوغ خويش برسيد. در اين ميان بعضي از شما ميميرند، و بعضي آن قدر عمر ميکنند که به بدترين مرحله زندگي (و پيري) ميرسند، آنچنان که بعد از علم و آگاهي، چيزي نميدانند! (از سوي ديگر،) زمين را (در فصل زمستان) خشک و مرده ميبيني، اما هنگامي که آب باران بر آن فرو ميفرستيم، به حرکت درمي آيد و ميرويد، و از هر نوع گياهان زيبا ميروياند! (5) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |