فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه مکارم شیرازی

قرآن ترجمه مکارم شیرازی

سوره 98

سوره مبارکه البينة

صفحه 599
جَزَاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ ذَٰلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ (8)
پاداش آنها نزد پروردگارشان باغهاي بهشت جاويدان است که نهرها از زير درختانش جاري است، هميشه در آن ميمانند! (هم) خدا از آنها خشنود است و (هم) آنها از خدا خشنودند، و اين (مقام والا) براي کسي است که از پروردگارش بترسد! (8)
سوره 99

سوره مبارکه الزلزلة

 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا (1)
هنگامي که زمين شديدا به لرزه درآيد، (1)
وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا (2)
و زمين بارهاي سنگينش را خارج سازد! (2)
وَقَالَ الْإِنْسَانُ مَا لَهَا (3)
و انسان ميگويد: (زمين را چه ميشود (که اين گونه ميلرزد)؟!) (3)
يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا (4)
در آن روز زمين تمام خبرهايش را بازگو ميکند، (4)
بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَىٰ لَهَا (5)
چرا که پروردگارت به او وحي کرده است! (5)
يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ (6)
در آن روز مردم بصورت گروه هاي پراکنده (از قبرها) خارج ميشوند تا اعمالشان به آنها نشان داده شود! (6)
فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ (7)
پس هر کس هموزن ذرهاي کار خير انجام دهد آن را ميبيند! (7)
وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ (8)
و هر کس هموزن ذرهاي کار بد کرده آن را ميبيند! (8)
سوره 100

سوره مبارکه العاديات

 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا (1)
سوگند به اسبان دونده (مجاهدان) در حالي که نفسزنان به پيش ميرفتند، (1)
فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا (2)
و سوگند به افروزندگان جرقه آتش (در برخورد سمهايشان با سنگهاي بيابان)، (2)
فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا (3)
و سوگند به هجوم آوران سپيده دم (3)
فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا (4)
که گرد و غبار به هر سو پراکندند، (4)
فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا (5)
و (ناگهان) در ميان دشمن ظاهر شدند، (5)
إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ (6)
که انسان در برابر نعمتهاي پروردگارش بسيار ناسپاس و بخيل است، (6)
وَإِنَّهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٌ (7)
و او خود (نيز) بر اين معني گواه است! (7)
وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ (8)
و او علاقه شديد به مال دارد! (8)
۞ أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ (9)
آيا نميداند در آن روز که تمام کساني که در قبرها هستند برانگيخته ميشوند، (9)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 599صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی