| سوره 86 | سوره مبارکه الطارق | صفحه 591 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
|
| وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ (1) |
| سوگند به آسمان و کوبنده شب! (1) |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ (2) |
| و تو نميداني کوبنده شب چيست! (2) |
| النَّجْمُ الثَّاقِبُ (3) |
| همان ستاره درخشان و شکافنده تاريکيهاست! (3) |
| إِنْ كُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَيْهَا حَافِظٌ (4) |
| (به اين آيت بزرگ الهي سوگند) که هر کس مراقب و محافظي دارد! (4) |
| فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ (5) |
| انسان بايد بنگرد که از چه چيز آفريده شده است! (5) |
| خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ (6) |
| از يک آب جهنده آفريده شده است، (6) |
| يَخْرُجُ مِنْ بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ (7) |
| آبي که از ميان پشت و سينه ها خارج ميشود! (7) |
| إِنَّهُ عَلَىٰ رَجْعِهِ لَقَادِرٌ (8) |
| مسلما او [= خدائي که انسان را از چنين چيز پستي آفريد] ميتواند او را بازگرداند! (8) |
| يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ (9) |
| در آن روز که اسرار نهان (انسان) آشکار ميشود، (9) |
| فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ (10) |
| و براي او هيچ نيرو و ياوري نيست! (10) |
| وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ (11) |
| سوگند به آسمان پرباران، (11) |
| وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ (12) |
| و سوگند به زمين پرشکاف (که گياهان از آن سر برمي آورند)، (12) |
| إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ (13) |
| که اين (قرآن) سخني است که حق را از باطل جدا ميکند، (13) |
| وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ (14) |
| و هرگز شوخي نيست! (14) |
| إِنَّهُمْ يَكِيدُونَ كَيْدًا (15) |
| آنها پيوسته حيله ميکنند، (15) |
| وَأَكِيدُ كَيْدًا (16) |
| و من هم در برابر آنها چاره ميکنم! (16) |
| فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا (17) |
| حال که چنين است کافران را (فقط) اندکي مهلت ده (تا سزاي اعمالشان را ببينند)! (17) |
| سوره 87 | سوره مبارکه الاعلى | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
|
| سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى (1) |
| منزه شمار نام پروردگار بلندمرتبهات را! (1) |
| الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ (2) |
| همان خداوندي که آفريد و منظم کرد، (2) |
| وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ (3) |
| و همان که اندازه گيري کرد و هدايت نمود، (3) |
| وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ (4) |
| و آن کس را که چراگاه را به وجود آورد، (4) |
| فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ (5) |
| سپس آن را خشک و تيره قرار داد! (5) |
| سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنْسَىٰ (6) |
| ما بزودي (قرآن را) بر تو ميخوانيم و هرگز فراموش نخواهي کرد، (6) |
| إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَىٰ (7) |
| مگر آنچه را خدا بخواهد، که او آشکار و نهان را ميداند! (7) |
| وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ (8) |
| و ما تو را براي انجام هر کار خير آماده ميکنيم! (8) |
| فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْرَىٰ (9) |
| پس تذکر ده اگر تذکر مفيد باشد! (9) |
| سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشَىٰ (10) |
| و بزودي کسي که از خدا ميترسد متذکر ميشود. (10) |
| وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى (11) |
| اما بدبختترين افراد از آن دوري ميگزيند، (11) |
| الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ (12) |
| همان کسي که در آتش بزرگ وارد ميشود، (12) |
| ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ (13) |
| سپس در آن آتش نه ميميرد و نه زنده ميشود! (13) |
| قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّىٰ (14) |
| به يقين کسي که پاکي جست (و خود را تزکيه کرد)، رستگار شد. (14) |
| وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ (15) |
| و (آن که) نام پروردگارش را ياد کرد سپس نماز خواند! (15) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |