سوره 89 | سوره مبارکه الفجر | صفحه 593 |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
|
وَالْفَجْرِ (1) |
به سپيده دم سوگند، (1) |
وَلَيَالٍ عَشْرٍ (2) |
و به شبهاي دهگانه، (2) |
وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ (3) |
و به زوج و فرد، (3) |
وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ (4) |
و به شب، هنگامي که (به سوي روشنايي روز) حرکت ميکند سوگند (که پروردگارت در کمين ظالمان است)! (4) |
هَلْ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٌ لِذِي حِجْرٍ (5) |
آيا در آنچه گفته شد، سوگند مهمي براي صاحبان خرد نيست؟! (5) |
أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ (6) |
آيا نديدي پروردگارت با قوم (عاد) چه کرد؟! (6) |
إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ (7) |
و با آن شهر (ارم) باعظمت، (7) |
الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ (8) |
همان شهري که مانندش در شهرها آفريده نشده بود! (8) |
وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ (9) |
و قوم (ثمود) که صخره هاي عظيم را از (کنار) دره ميبريدند (و از آن خانه و کاخ ميساختند)! (9) |
وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ (10) |
و فرعوني که قدرتمند و شکنجهگر بود، (10) |
الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ (11) |
همان اقوامي که در شهرها طغيان کردند، (11) |
فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ (12) |
و فساد فراوان در آنها به بار آوردند، (12) |
فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ (13) |
به همين سبب خداوند تازيانه عذاب را بر آنان فرو ريخت! (13) |
إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ (14) |
به يقين پروردگار تو در کمينگاه (ستمگران) است! (14) |
فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ (15) |
اما انسان هنگامي که پروردگارش او را براي آزمايش، اکرام ميکند و نعمت ميبخشد (مغرور ميشود و) ميگويد: (پروردگارم مرا گرامي داشته است!) (15) |
وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ (16) |
و اما هنگامي که براي امتحان، روزيش را بر او تنگ ميگيرد (مايوس ميشود و) ميگويد: (پروردگارم مرا خوار کرده است!) (16) |
كَلَّا ۖ بَلْ لَا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ (17) |
چنان نيست که شما ميپنداريد، شما يتيمان را گرامي نميداريد، (17) |
وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ (18) |
و يکديگر را بر اطعام مستمندان تشويق نميکنيد، (18) |
وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَمًّا (19) |
و ميراث را (از راه مشروع و نامشروع) جمع کرده ميخوريد، (19) |
وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا (20) |
و مال و ثروت را بسيار دوست داريد (و بخاطر آن گناهان زيادي مرتکب ميشويد)! (20) |
كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا (21) |
چنان نيست که آنها ميپندارند! در آن هنگام که زمين سخت در هم کوبيده شود، (21) |
وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا (22) |
و فرمان پروردگارت فرا رسد و فرشتگان صف در صف حاضر شوند، (22) |
وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ ۚ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ وَأَنَّىٰ لَهُ الذِّكْرَىٰ (23) |
و در آن روز جهنم را حاضر ميکنند، (آري) در آن روز انسان متذکر ميشود، اما اين تذکر چه سودي براي او دارد؟! (23) |
|
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |