| سوره 15 | سوره مبارکه الحجر | صفحه 267 |
|
| الَّذِينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِينَ (91) |
| همانها که قرآن را تقسيم کردند (،آنچه را به سودشان بود پذيرفتند، و آنچه را بر خلاف هوسهايشان بود رها نمودند)! (91) |
| فَوَرَبِّكَ لَنَسْأَلَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ (92) |
| به پروردگارت سوگند، (در قيامت) از همه آنها سوال خواهيم کرد. (92) |
| عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ (93) |
| از آنچه عمل ميکردند! (93) |
| فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ (94) |
| آنچه را ماموريت داري، آشکارا بيان کن! و از مشرکان روي گردان (و به آنها اعتنا نکن)! (94) |
| إِنَّا كَفَيْنَاكَ الْمُسْتَهْزِئِينَ (95) |
| ما شر استهزاکنندگان را از تو دفع خواهيم کرد، (95) |
| الَّذِينَ يَجْعَلُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۚ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (96) |
| همانها که معبود ديگري با خدا قرار دادند، اما بزودي ميفهمند! (96) |
| وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدْرُكَ بِمَا يَقُولُونَ (97) |
| ما ميدانيم سينهات از آنچه آنها ميگويند تنگ ميشود (و تو را سخت ناراحت ميکنند). (97) |
| فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُنْ مِنَ السَّاجِدِينَ (98) |
| (براي دفع ناراحتي آنان) پروردگارت را تسبيح و حمد گو! و از سجدهکنندگان باش! (98) |
| وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّىٰ يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ (99) |
| و پروردگارت را عبادت کن تا يقين [= مرگ] تو فرا رسد! (99) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
|
| أَتَىٰ أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ (1) |
| فرمان خدا (براي مجازات مشرکان و مجرمان،) فرا رسيده است، براي آن عجله نکنيد! منزه و برتر است خداوند از آنچه همتاي او قرارميدهند! (1) |
| يُنَزِّلُ الْمَلَائِكَةَ بِالرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلَىٰ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ أَنْ أَنْذِرُوا أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاتَّقُونِ (2) |
| فرشتگان را با روح (الهي) بفرمانش بر هر کس از بندگانش بخواهد نازل ميکند، (و به آنها دستور ميدهد) که مردم را انذار کنيد، (و بگوييد:) معبودي جز من نيست، از (مخالفت دستور) من، بپرهيزيد! (2) |
| خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۚ تَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ (3) |
| آسمانها و زمين را بحق آفريد، او برتر است از اينکه همتايي براي او قرار ميدهند! (3) |
| خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُبِينٌ (4) |
| انسان را از نطفه بيارزشي آفريد، و سرانجام (او موجودي فصيح، و) مدافع آشکار از خويشتن گرديد! (4) |
| وَالْأَنْعَامَ خَلَقَهَا ۗ لَكُمْ فِيهَا دِفْءٌ وَمَنَافِعُ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ (5) |
| و چهارپايان را آفريد، در حالي که در آنها، براي شما وسيله پوشش، و منافع ديگري است، و از گوشت آنها ميخوريد! (5) |
| وَلَكُمْ فِيهَا جَمَالٌ حِينَ تُرِيحُونَ وَحِينَ تَسْرَحُونَ (6) |
| و در آنها براي شما زينت و شکوه است به هنگامي که آنها را به استراحتگاهشان بازميگردانيد، و هنگامي که (صبحگاهان) به صحرا ميفرستيد! (6) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |