فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Deutsch Übersetzung des Koran

Deutsch Übersetzung des Koran

Chapter 37

سوره مبارکه الصافات
The Rangers, Saaffaat

Page 446
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
Im Namen Allahs (Gott), des Allerbarmers, des Barmherzigen!
وَالصَّافَّاتِ صَفًّا (1)
Bei den Sich-Reihenden in Reihen. (1)
فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا (2)
und denen, die grob zurechtweisen (2)
فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا (3)
und denen, die Ermahnung verlesen! (3)
إِنَّ إِلَٰهَكُمْ لَوَاحِدٌ (4)
Wahrlich, euer Gott ist Einzig (4)
رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ (5)
Herr der Himmel und der Erde und all dessen, was zwischen beiden ist, und der Herr aller Orte des Sonnenaufgangs. (5)
إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ (6)
Wir haben den untersten Himmel mit einem Schmuck ausgeschmückt: den Sternen (6)
وَحِفْظًا مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ مَارِدٍ (7)
die einen Schutz vor jedem aufrührerischen Satan bilden. (7)
لَا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِنْ كُلِّ جَانِبٍ (8)
Sie können nichts bei den höheren Bewohnern erlauschen, und sie werden von allen Seiten beworfen (8)
دُحُورًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ (9)
als Ausgestoßene; und für sie ist eine dauernde Strafe (vorgesehen) (9)
إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ (10)
mit Ausnahme dessen, der etwas aufschnappt, doch ihn verfolgt ein flammendes Feuer von durchbohrender Helligkeit. (10)
فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمْ مَنْ خَلَقْنَا ۚ إِنَّا خَلَقْنَاهُمْ مِنْ طِينٍ لَازِبٍ (11)
Frage sie darum, ob sie schwerer zu erschaffen sind oder die, die Wir erschaffen haben? Denn Wir haben sie aus formbarem Lehm erschaffen. (11)
بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ (12)
Nein, du staunst, und sie spotten. (12)
وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ (13)
Und wenn sie ermahnt werden, so beachten sie es nicht. (13)
وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ (14)
Und wenn sie ein Zeichen sehen, so verdrehen sie es zu Spott (14)
وَقَالُوا إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ (15)
und sie sagen: "Das ist nichts als offenkundige Zauberei. (15)
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (16)
Wie? Wenn wir tot sind und zu Staub und Gebeinen geworden sind, dann sollen wir wieder auferweckt werden? (16)
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ (17)
Oder etwa unsere Vorväter?" (17)
قُلْ نَعَمْ وَأَنْتُمْ دَاخِرُونَ (18)
Sprich: "Jawohl; und dabei werdet ihr gedemütigt." (18)
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنْظُرُونَ (19)
Dann wird nur ein einziger Schrei herrschen, und siehe, schon schauen sie zu. (19)
وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَٰذَا يَوْمُ الدِّينِ (20)
Und sie werden sagen: "O wehe uns! Das ist der Tag des Gerichts." (20)
هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ (21)
"Das ist der Tag der Entscheidung, den ihr für gelogen hieltet." (21)
۞ احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ (22)
"Versammelt jene, die frevelten, und ihre (Gleichgesinnungs)Paare und das, was sie verehrt haben (22)
مِنْ دُونِ اللَّهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْجَحِيمِ (23)
statt Allah, und führt sie zum Wege der Gahim. (23)
وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُمْ مَسْئُولُونَ (24)
Und haltet sie an; denn sie sollen befragt werden." (24)
Last PageNext PagePage 446Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی