فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Deutsch Übersetzung des Koran

Deutsch Übersetzung des Koran

Chapter 37

سوره مبارکه الصافات
The Rangers, Saaffaat

Page 447
مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ (25)
"Was ist euch, daß ihr einander nicht helft?" (25)
بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ (26)
Nein, heute ergeben sie sich. (26)
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ (27)
Und sie wenden sich aneinander und fragen sich gegenseitig. (27)
قَالُوا إِنَّكُمْ كُنْتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ (28)
Sie werden sagen: "Wahrlich, ihr pflegtet von rechts zu uns zu kommen." (28)
قَالُوا بَلْ لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (29)
Jene werden antworten: "Nein, ihr waret selbst keine Gläubigen. (29)
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطَانٍ ۖ بَلْ كُنْتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ (30)
Und wir hatten keine Macht über euch; ihr aber waret ein gewalttätiges Volk. (30)
فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا ۖ إِنَّا لَذَائِقُونَ (31)
Nun hat sich das Wort unseres Herrn gegen uns erfüllt. Wir werden gewiß (die Strafe) kosten müssen. (31)
فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ (32)
Und wir verführten euch, weil wir selbst Irrende waren." (32)
فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ (33)
An jenem Tage werden sie alle Teilhaber an der Strafe sein. (33)
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ (34)
So verfahren Wir mit den Schuldigen (34)
إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَٰهَ إِلَّا اللَّهُ يَسْتَكْبِرُونَ (35)
denn als zu ihnen gesprochen wurde: "Es ist kein Gott außer Allah", da verhielten sie sich hochmütig (35)
وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَجْنُونٍ (36)
und sagten: "Sollen wir unsere Götter wegen eines besessenen Dichters aufgeben?" (36)
بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ (37)
Nein, er hat die Wahrheit gebracht und die Gesandten bestätigt. (37)
إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ (38)
Ihr werdet sicher die peinvolle Strafe kosten. (38)
وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (39)
Und ihr werdet nur für das, was ihr selbst gewirkt habt, belohnt werden. (39)
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (40)
Ausgenommen (davon sind) die erwählten Diener Allahs. (40)
أُولَٰئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَعْلُومٌ (41)
Diese sollen eine zuvor bekannte Versorgung erhalten (41)
فَوَاكِهُ ۖ وَهُمْ مُكْرَمُونَ (42)
Früchte; und sie sollen geehrt werden (42)
فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ (43)
in den Gärten der Wonne (43)
عَلَىٰ سُرُرٍ مُتَقَابِلِينَ (44)
auf Ruhebetten einander gegenüber (sitzend) (44)
يُطَافُ عَلَيْهِمْ بِكَأْسٍ مِنْ مَعِينٍ (45)
während ein unerschöpflicher Becher unter ihnen die Runde macht. (45)
بَيْضَاءَ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِينَ (46)
(Er ist) weiß und wohlschmeckend für die Trinkenden. (46)
لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنْزَفُونَ (47)
Er wird keinen Rausch erzeugen, noch werden sie davon müde werden. (47)
وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ (48)
Und bei ihnen werden (Keusche) sein, die züchtig aus großen Augen blicken (48)
كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَكْنُونٌ (49)
als ob sie verborgene Perlen wären. (49)
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ (50)
Und einige von ihnen werden sich an die anderen wenden, um sich gegenseitig zu befragen. (50)
قَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ (51)
Einer ihrer Sprecher wird sagen: "lch hatte einen Gefährten (51)
Last PageNext PagePage 447Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی