فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Deutsch Übersetzung des Koran

Deutsch Übersetzung des Koran

Chapter 37

سوره مبارکه الصافات
The Rangers, Saaffaat

Page 452
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ (154)
Was verwirrt euch? Wie urteilt ihr nur? (154)
أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (155)
Wollt ihr euch denn nicht besinnen? (155)
أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُبِينٌ (156)
Oder habt ihr einen klaren Beweis? (156)
فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (157)
Sodann bringt euer Buch herbei, wenn ihr wahrhaftig seid. (157)
وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (158)
Und sie unterstellten Ihm eine Blutsverwandschaft mit den Ginn; während die Ginn doch recht wohl wissen, daß sie (vor Ihn zum Gericht) gebracht werden sollen. (158)
سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ (159)
Gepriesen sei Allah hoch über all das, was sie beschreiben. (159)
إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (160)
Ausgenommen (davon sind) die erwählten Diener Allahs. (160)
فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ (161)
Wahrlich, ihr und das, was ihr verehrt (161)
مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ (162)
ihr vermögt nicht (einen) gegen Ihn zu verführen (162)
إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ (163)
mit Ausnahme dessen, der in der Gahim brennen wird. (163)
وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَعْلُومٌ (164)
Und da ist keiner unter uns (Engeln), der nicht seinen (ihm) zugewiesenen Platz hätte. (164)
وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ (165)
Und wahrlich, wir sind die in Reihen Geordneten. (165)
وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ (166)
Und wahrlich, wir sind es, die (Allah) preisen. (166)
وَإِنْ كَانُوا لَيَقُولُونَ (167)
Und sie pflegten doch zu sagen (167)
لَوْ أَنَّ عِنْدَنَا ذِكْرًا مِنَ الْأَوَّلِينَ (168)
"Hätten wir nur eine Mahnung von Seiten der Früheren (erhalten) (168)
لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (169)
so wären wir sicher Allahs erwählte Diener gewesen." (169)
فَكَفَرُوا بِهِ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (170)
Dennoch glauben sie nicht an ihn (den Quran), allein sie werden es bald erfahren. (170)
وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ (171)
Wahrlich, Unser Wort ist schon an Unsere gesandten Diener ergangen (171)
إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُورُونَ (172)
sie sind wahrlich die, denen geholfen wird. (172)
وَإِنَّ جُنْدَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ (173)
Und Unsere Heerschar wird sicher siegreich sein. (173)
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ (174)
Darum wende dich von ihnen für eine Zeitlang ab (174)
وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ (175)
und beobachte sie; denn sie werden bald sehen. (175)
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ (176)
Ist es etwa Unsere Strafe, die sie beschleunigen möchten? (176)
فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنْذَرِينَ (177)
Doch wenn sie über ihr Gebiet herabkommt, dann wird der Morgen für die Gewarnten übel sein. (177)
وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ (178)
So wende dich von ihnen für eine Zeitlang ab (178)
وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ (179)
und beobachte (sie); denn sie werden bald sehen. (179)
سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ (180)
Gepriesen sei dein Herr, der Herr der Erhabenheit, Hoch über dem, was sie beschreiben. (180)
وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ (181)
Und Friede sei auf den Gesandten! (181)
وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (182)
Und alles Lob gebührt Allah, dem Herrn der Welten. (182)
Last PageNext PagePage 452Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی