فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Deutsch Übersetzung des Koran

Deutsch Übersetzung des Koran

Chapter 53

سوره مبارکه النجم
The Star

Page 526
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
Im Namen Allahs (Gott), des Allerbarmers, des Barmherzigen!
وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَىٰ (1)
Beim Stern, wenn er heruntersaust! (1)
مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَىٰ (2)
Euer Gefährte ist weder verwirrt, noch befindet er sich im Unrecht (2)
وَمَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ (3)
noch spricht er aus Begierde. (3)
إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَىٰ (4)
Vielmehr ist es eine Offenbarung, die (ihm) eingegeben wird. (4)
عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَىٰ (5)
Gelehrt hat ihn einer, der über starke Macht verfügt (5)
ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَىٰ (6)
dessen Macht sich auf alles erstreckt; darum stand er aufrecht da (6)
وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَىٰ (7)
als er am obersten Horizont war. (7)
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ (8)
Hierauf näherte er sich; kam dann nach unten (8)
فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَىٰ (9)
bis er eine Entfernung von zwei Bogenlängen erreicht hatte oder noch näher. (9)
فَأَوْحَىٰ إِلَىٰ عَبْدِهِ مَا أَوْحَىٰ (10)
Und er offenbarte Seinem Diener, was er offenbarte. (10)
مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَىٰ (11)
(Und) dessen Herz hielt es nicht für gelogen, was er sah. (11)
أَفَتُمَارُونَهُ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ (12)
Wollt ihr da mit ihm über das streiten, was er sah? (12)
وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَىٰ (13)
Und er sah ihn bei einer anderen Begegnung (13)
عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَىٰ (14)
beim Lotusbaum am äußersten Ende (14)
عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَىٰ (15)
an dem das Paradies der Geborgenheit liegt. (15)
إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشَىٰ (16)
Dabei überflutete den Lotusbaum, was (ihn) überflutete. (16)
مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ (17)
Da wankte der Blick nicht, noch schweifte er ab. (17)
لَقَدْ رَأَىٰ مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَىٰ (18)
Wahrlich, er hatte eines der größten Zeichen seines Herrn gesehen. (18)
أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّىٰ (19)
Was haltet ihr nun von Al-Lat und AI-`Uzza (19)
وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَىٰ (20)
und Manah, der dritten der anderen? (20)
أَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْأُنْثَىٰ (21)
Wie? Sollten euch die Knaben zustehen und Ihm die Mädchen? (21)
تِلْكَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِيزَىٰ (22)
Das wäre wahrhaftig eine unbillige Verteilung. (22)
إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاءٌ سَمَّيْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمْ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ ۚ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنْفُسُ ۖ وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدَىٰ (23)
Wahrlich, es sind nur die Namen, die ihr euch ausgedacht habt ihr und eure Väter -, für die Allah keinerlei Ermächtigung hinabgesandt hat. Sie folgen einem bloßen Wahn und ihren persönlichen Neigungen, obwohl doch die Weisung ihres Herrn zu ihnen kam. (23)
أَمْ لِلْإِنْسَانِ مَا تَمَنَّىٰ (24)
Kann der Mensch denn haben, was er nur wünscht? (24)
فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَىٰ (25)
Aber Allahs ist das Diesseits und das Jenseits. (25)
۞ وَكَمْ مِنْ مَلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِنْ بَعْدِ أَنْ يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَرْضَىٰ (26)
Und so mancher Engel ist in den Himmeln, dessen Fürsprache nichts nützen wird, es sei denn, nachdem Allah dem die Erlaubnis (dazu) gegeben hat, dem Er will und der Ihm beliebt. (26)
Last PageNext PagePage 526Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی