فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> English Translation of Quran

English Translation of Quran

Chapter 77

سوره مبارکه المرسلات
The Emissaries, Posts, Morsalaat

Page 581
أَلَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ (20)
Did We not create you from a base fluid (20)
فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَكِينٍ (21)
Which We laid up in a safe abode (21)
إِلَىٰ قَدَرٍ مَعْلُومٍ (22)
For a known term? (22)
فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ (23)
Thus We arranged. How excellent is Our arranging! (23)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (24)
Woe unto the repudiators on that day! (24)
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا (25)
Have We not made the earth a receptacle (25)
أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا (26)
Both for the living and the dead, (26)
وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُمْ مَاءً فُرَاتًا (27)
And placed therein high mountains and given you to drink sweet water therein? (27)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (28)
Woe unto the repudiators on that day! (28)
انْطَلِقُوا إِلَىٰ مَا كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ (29)
(It will be said unto them:) Depart unto that (doom) which ye used to deny; (29)
انْطَلِقُوا إِلَىٰ ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ (30)
Depart unto the shadow falling threefold, (30)
لَا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ (31)
(Which yet is) no relief nor shelter from the flame. (31)
إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ (32)
Lo! it throweth up sparks like the castles, (32)
كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ (33)
(Or) as it might be camels of bright yellow hue. (33)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (34)
Woe unto the repudiators on that day! (34)
هَٰذَا يَوْمُ لَا يَنْطِقُونَ (35)
This is a day wherein they speak not, (35)
وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ (36)
Nor are they suffered to put forth excuses. (36)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (37)
Woe unto the repudiators on that day! (37)
هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ ۖ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ (38)
This is the Day of Decision, We have brought you and the men of old together. (38)
فَإِنْ كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ (39)
If now ye have any wit, outwit Me. (39)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (40)
Woe unto the repudiators on that day! (40)
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ (41)
Lo! those who kept their duty are amid shade and fountains, (41)
وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ (42)
And fruits such as they desire. (42)
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (43)
(Unto them it is said:) Eat, drink and welcome, O ye blessed, in return for what ye did. (43)
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (44)
Thus do We reward the good. (44)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (45)
Woe unto the repudiators on that day! (45)
كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ (46)
Eat and take your ease (on earth) a little. Lo! ye are guilty. (46)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (47)
Woe unto the repudiators on that day! (47)
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا يَرْكَعُونَ (48)
When it is said unto them: Bow down, they bow not down! (48)
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (49)
Woe unto the repudiators on that day! (49)
فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ (50)
In what statement, after this, will they believe? (50)
Last PageNext PagePage 581Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی