فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> English Translation of Quran

English Translation of Quran

Chapter 86

سوره مبارکه الطارق
The Night-Star, Tariq

Page 591
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
In the name of Allah (God), the Beneficent, the Merciful.
وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ (1)
By the heaven and the Morning Star (1)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ (2)
- Ah, what will tell thee what the Morning Star is! (2)
النَّجْمُ الثَّاقِبُ (3)
- The piercing Star! (3)
إِنْ كُلُّ نَفْسٍ لَمَّا عَلَيْهَا حَافِظٌ (4)
No human soul but hath a guardian over it. (4)
فَلْيَنْظُرِ الْإِنْسَانُ مِمَّ خُلِقَ (5)
So let man consider from what he is created. (5)
خُلِقَ مِنْ مَاءٍ دَافِقٍ (6)
He is created from a gushing fluid (6)
يَخْرُجُ مِنْ بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ (7)
That issued from between the loins and ribs. (7)
إِنَّهُ عَلَىٰ رَجْعِهِ لَقَادِرٌ (8)
Lo! He verily is Able to return him (unto life) (8)
يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ (9)
On the day when hidden thoughts shall be searched out. (9)
فَمَا لَهُ مِنْ قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ (10)
Then will he have no might nor any helper. (10)
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ (11)
By the heaven which giveth the returning rain, (11)
وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ (12)
And the earth which splitteth (with the growth of trees and plants) (12)
إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ (13)
Lo! this (Qur'an) is a conclusive word, (13)
وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ (14)
It is no pleasantry. (14)
إِنَّهُمْ يَكِيدُونَ كَيْدًا (15)
Lo! they plot a plot (against thee, O Muhammad) (15)
وَأَكِيدُ كَيْدًا (16)
And I plot a plot (against them). (16)
فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا (17)
So give a respite to the disbelievers. Deal thou gently with them for a while. (17)
Chapter 87

سوره مبارکه الاعلى
The Most High, Supreme

 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
In the name of Allah (God), the Beneficent, the Merciful.
سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى (1)
Praise the name of thy Lord the Most High, (1)
الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ (2)
Who createth, then disposeth; (2)
وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ (3)
Who measureth, then guideth; (3)
وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ (4)
Who bringeth forth the pasturage, (4)
فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ (5)
Then turneth it to russet stubble. (5)
سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنْسَىٰ (6)
We shall make thee read (O Muhammad) so that thou shalt not forget (6)
إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَىٰ (7)
Save that which Allah willeth. Lo! He knoweth the disclosed and that which still is hidden; (7)
وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ (8)
And We shall ease thy way unto the state of ease. (8)
فَذَكِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّكْرَىٰ (9)
Therefor remind (men), for of use is the reminder. (9)
سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشَىٰ (10)
He will heed who feareth, (10)
وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى (11)
But the most hapless will flout it, (11)
الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ (12)
He who will be flung to the great Fire (12)
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ (13)
Wherein he will neither die nor live. (13)
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَكَّىٰ (14)
He is successful who groweth, (14)
وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ (15)
And remembereth the name of his Lord, so prayeth, (15)
Last PageNext PagePage 591Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی