فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Traduction française du Coran

Traduction française du Coran

Chapter 53

سوره مبارکه النجم
The Star

Page 526
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
Au nom d'Allah (Dieu), le Tout Miséricordieux, le Très Miséricordieux.
وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَىٰ (1)
Par l'étoile à son déclin! (1)
مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَىٰ (2)
Votre compagnon ne s'est pas égaré et n'a pas été induit en erreur (2)
وَمَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ (3)
et il ne prononce rien sous l'effet de la passion; (3)
إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَىٰ (4)
ce n'est rien d'autre qu'une révélation inspirée. (4)
عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَىٰ (5)
Que lui a enseigné [l'Ange Gabriel] à la force prodigieuse, (5)
ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَىٰ (6)
doué de sagacité; c'est alors qu'il se montra sous sa forme réelle [angélique], (6)
وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَىٰ (7)
alors qu'il se trouvait à l'horizon supérieur. (7)
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ (8)
Puis il se rapprocha et descendit encore plus bas, (8)
فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَىٰ (9)
et fut à deux portées d'arc, ou plus près encore. (9)
فَأَوْحَىٰ إِلَىٰ عَبْدِهِ مَا أَوْحَىٰ (10)
Il révéla à Son serviteur ce qu'Il révéla. (10)
مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَىٰ (11)
Le cour n'a pas menti en ce qu'il a vu. (11)
أَفَتُمَارُونَهُ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ (12)
Lui contestez-vous donc ce qu'il voit? (12)
وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَىٰ (13)
Il l'a pourtant vu, lors d'une autre descente, (13)
عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَىٰ (14)
près de la Sidrat-ul-Muntahâ, (14)
عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَىٰ (15)
près d'elle se trouve le jardin de Ma'w?: (15)
إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشَىٰ (16)
au moment où le lotus était couvert de ce qui le couvrait. (16)
مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ (17)
la vue n'a nullement dévié ni outrepassé la mesure. (17)
لَقَدْ رَأَىٰ مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَىٰ (18)
Il a bien vu certaines des grandes merveilles de son Seigneur. (18)
أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّىٰ (19)
Que vous en semble [des divinités], Lât et Uuzzâ (19)
وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَىٰ (20)
ainsi que Manât, cette troisième autre? (20)
أَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْأُنْثَىٰ (21)
Sera-ce à vous le garçon et à Lui la fille? (21)
تِلْكَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِيزَىٰ (22)
Que voilà donc un partage injuste! (22)
إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاءٌ سَمَّيْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمْ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ ۚ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنْفُسُ ۖ وَلَقَدْ جَاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدَىٰ (23)
Ce ne sont que des noms que vous avez inventés, vous et vos ancêtres. Allah n'a fait descendre aucune preuve à leur sujet. Ils ne suivent que la conjecture et les passions de [leurs] âmes, alors que la guidée leur est venue de leur Seigneur. (23)
أَمْ لِلْإِنْسَانِ مَا تَمَنَّىٰ (24)
Ou bien l'homme aura-t-il tout ce qu'il désire? (24)
فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَىٰ (25)
A Allah appartiennent la vie future et la vie d'ici-bas. (25)
۞ وَكَمْ مِنْ مَلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِنْ بَعْدِ أَنْ يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَرْضَىٰ (26)
Et que d'Anges dans les cieux dont l'intercession ne sert à rien, sinon qu'après qu'Allah l'aura permis, en faveur de qui Il veut et qu'Il agrée. (26)
Last PageNext PagePage 526Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی