فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> Traduction française du Coran

Traduction française du Coran

Chapter 74

سوره مبارکه المدثر
The Shrouded, The Cloaked One, Modasser

Page 576
إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ (18)
Il a réfléchi. Et il a décidé. (18)
فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ (19)
Qu'il périsse! Comme il a décidé! (19)
ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ (20)
Encore une fois, qu'il périsse; comme il a décidé! (20)
ثُمَّ نَظَرَ (21)
Ensuite, il a regardé. (21)
ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ (22)
Et il s'est renfrogné et a durci son visage. (22)
ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ (23)
Ensuite il a tourné le dos et s'est enflé d'orgueil (23)
فَقَالَ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ (24)
Puis il a dit: «Ceci (le Coran) n'est que magie apprise (24)
إِنْ هَٰذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ (25)
ce n'est là que la parole d'un humain». (25)
سَأُصْلِيهِ سَقَرَ (26)
Je vais le brûler dans le Feu intense (Saqar). (26)
وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ (27)
Et qui te dira ce qu'est Saqar? (27)
لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ (28)
Il ne laisse rien et n'épargne rien; (28)
لَوَّاحَةٌ لِلْبَشَرِ (29)
Il brûle la peau et la noircit. (29)
عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ (30)
Ils sont dix neuf à y veiller. (30)
وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً ۙ وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا ۙ وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ ۙ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ ۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْبَشَرِ (31)
Nous n'avons assigné comme gardiens du Feu que des Anges. Cependant, Nous n'en avons fixé le nombre que pour éprouver les mécréants, et aussi afin que ceux à qui le Livre a été apporté soient convaincus, et que croisse la foi de ceux qui croient, et que ceux à qui le Livre a été apporté et les croyants n'aient point de doute; et pour que ceux qui ont au cour quelque maladie ainsi que les mécréants disent: «Qu'a donc voulu Allah par cette parabole?» C'est ainsi qu'Allah égare qui Il veut et guide qui Il veut. Nul ne connaît les armées de ton Seigneur, à part Lui. Et ce n'est là qu'un rappel pour les humains. (31)
كَلَّا وَالْقَمَرِ (32)
Non!... Par la lune! (32)
وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ (33)
Et par la nuit quand elle se retire! (33)
وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ (34)
Et par l'aurore quand elle se découvre! (34)
إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ (35)
[Saqar] est l'un des plus grands [malheurs] (35)
نَذِيرًا لِلْبَشَرِ (36)
un avertissement, pour les humains. (36)
لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ (37)
Pour qui d'entre vous, veut avancer ou reculer. (37)
كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ (38)
Toute âme est l'otage de ce qu'elle a acquis. (38)
إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ (39)
Sauf les gens de la droite (les élus): (39)
فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءَلُونَ (40)
dans des Jardins, ils s'interrogeront (40)
عَنِ الْمُجْرِمِينَ (41)
au sujet des criminels: (41)
مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ (42)
«Qu'est-ce qui vous a acheminés à Saqar?» (42)
قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ (43)
Ils diront: «Nous n'étions pas de ceux qui faisaient la Salât, (43)
وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ (44)
et nous ne nourrissions pas le pauvre, (44)
وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ (45)
et nous nous associions à ceux qui tenaient des conversations futiles, (45)
وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ (46)
et nous traitions de mensonge le jour de la Rétribution, (46)
حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ (47)
jusqu'à ce que nous vînt la vérité évidente [la mort]». (47)
Last PageNext PagePage 576Previous PageFirst Page
(The words in brackets added by translator)


Select a TranslationSelect a ChapterGo to Page 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی