| سوره 7 | سوره مبارکه الاعراف | صفحه 153 |
|
| قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنْفُسَنَا وَإِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ (23) |
| گفتند : پروردگارا ، ما بر خود ستم کرديم ، و اگر ما را نيامرزى و بر ما رحمت نياورى قطعاً از زيانکاران خواهيم بود . (23) |
| قَالَ اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ ۖ وَلَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَىٰ حِينٍ (24) |
| خدا به آدم و همسرش و ابليس گفت : به زمين فرود آييد در حالى که دشمن يکديگر خواهيد بود و در زمين تا مدتى قرار و بهره اى خواهيد داشت . (24) |
| قَالَ فِيهَا تَحْيَوْنَ وَفِيهَا تَمُوتُونَ وَمِنْهَا تُخْرَجُونَ (25) |
| و به آنان ( آدم و همسرش و فرزندانشان ) گفت : در زمين زندگى مى کنيد و در آن جا مى ميريد و از آن جا بيرون آورده خواهيد شد . (25) |
| يَا بَنِي آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنَا عَلَيْكُمْ لِبَاسًا يُوَارِي سَوْآتِكُمْ وَرِيشًا ۖ وَلِبَاسُ التَّقْوَىٰ ذَٰلِكَ خَيْرٌ ۚ ذَٰلِكَ مِنْ آيَاتِ اللَّهِ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ (26) |
| اى فرزندان آدم ، ما براى شما جامه اى که شرمگاه هاى شما را بپوشاند و پوششى که مايه آرايش و زيبايى شما باشد پديد آورديم ، و جامه اى که شما را از زشتى ها و گناهان مصون دارد که آن تقوا و پرهيزگارى است براى شما بهتر و ضرورى تر است . اين از آيات خداوند است ، آن را مقرّر داشتيم باشد که توجه کنند و دريابند . (26) |
| يَا بَنِي آدَمَ لَا يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُمْ مِنَ الْجَنَّةِ يَنْزِعُ عَنْهُمَا لِبَاسَهُمَا لِيُرِيَهُمَا سَوْآتِهِمَا ۗ إِنَّهُ يَرَاكُمْ هُوَ وَقَبِيلُهُ مِنْ حَيْثُ لَا تَرَوْنَهُمْ ۗ إِنَّا جَعَلْنَا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ (27) |
| اى فرزندان آدم ، مبادا شيطان شما را بفريبد همان گونه که پدر و مادر شما را با نيرنگ از آن بهشت بيرون کرد در حالى که جامه آن دو را از تنشان بيرون مى آورد تا شرمگاه هايشان را به آنان بنماياند . همانا او و گروهش شما را از جايى که آنان را نمى بينيد مى بينند . به يقين ما شيطان ها را سرپرست کسانى قرار داده ايم که ايمان نمى آورند . (27) |
| وَإِذَا فَعَلُوا فَاحِشَةً قَالُوا وَجَدْنَا عَلَيْهَا آبَاءَنَا وَاللَّهُ أَمَرَنَا بِهَا ۗ قُلْ إِنَّ اللَّهَ لَا يَأْمُرُ بِالْفَحْشَاءِ ۖ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ (28) |
| و چون کار زشتى کنند مى گويند : پدرانمان را بر آن يافته ايم و خدا نيز ما را بدان فرمان داده است . بگو : خدا به کار زشت فرمان نمى دهد . آيا چيزى را که نمى دانيد به خدا نسبت مى دهيد ؟ (28) |
| قُلْ أَمَرَ رَبِّي بِالْقِسْطِ ۖ وَأَقِيمُوا وُجُوهَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ ۚ كَمَا بَدَأَكُمْ تَعُودُونَ (29) |
| بگو : پروردگارم به عدل و داد فرمان داده است و اين که در هر عبادتگاهى که به عبادت او مى پردازيد تمام توجه خود را به او کنيد و او را بخوانيد در حالى که اطاعت و عبادت خود را ويژه او مى کنيد . چنان که در آغاز شما را آفريد و دو گروه شدن را براى شما مقرر کرد و همين گونه به سوى او بازمى گرديد . (29) |
| فَرِيقًا هَدَىٰ وَفَرِيقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ ۗ إِنَّهُمُ اتَّخَذُوا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ (30) |
| گروهى را هدايت کرد و گروهى گمراهى بر آنان حتمى گشت ، زيرا شياطين را به جاى خدا سرپرست خويش گرفتند و گمان مى کنند که راه يافتگانند . (30) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |