فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 28

سوره مبارکه القصص

صفحه 396
إِنَّ الَّذِي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرَادُّكَ إِلَىٰ مَعَادٍ ۚ قُلْ رَبِّي أَعْلَمُ مَنْ جَاءَ بِالْهُدَىٰ وَمَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (85)
اى پيامبر ، آن کس که بر تو واجب کرد قرآن را بر مردم بخوانى و آن را به ايشان ابلاغ کنى ، قطعاً تو را پيروزمند و سرفراز به مکه باز مى گرداند . در پاسخ تکذيب کنندگان رسالت و آنان که آيات الهى را افسون مى خوانند بگو : پروردگارم از شما به آن کسى که هدايت را آورده آگاه تر است و او بهتر مى داند که چه کسى در گمراهى آشکارى است . (85)
وَمَا كُنْتَ تَرْجُو أَنْ يُلْقَىٰ إِلَيْكَ الْكِتَابُ إِلَّا رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ ۖ فَلَا تَكُونَنَّ ظَهِيرًا لِلْكَافِرِينَ (86)
تو اميد نداشتى که کتاب آسمانى بر تو القا گردد ، ليکن رحمتى بود از جانب پروردگارت که تو را فرا گرفت . پس بايد اين نعمت را پاس بدارى و به شکرانه آن و نيز براى پيشبرد دعوتت پشتيبان کافران نباشى و آنان را در کفرشان يارى نکنى . (86)
وَلَا يَصُدُّنَّكَ عَنْ آيَاتِ اللَّهِ بَعْدَ إِذْ أُنْزِلَتْ إِلَيْكَ ۖ وَادْعُ إِلَىٰ رَبِّكَ ۖ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (87)
مبادا پس از آن که آيات خدا بر تو نازل شد ، کافران با ترفندهايشان تو را از آنها باز دارند ! مردم را به سوى پروردگارت فراخوان و هرگز از مشرکان مباش . (87)
وَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۘ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ كُلُّ شَيْءٍ هَالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ ۚ لَهُ الْحُكْمُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (88)
با وجود خداوند ، معبود ديگرى مخوان ، زيرا جز او معبودى که شايسته پرستش باشد وجود ندارد; چرا که هر چه جز خداست نابود مى شود و حاکميت و تدبير جهان هستى در اختيار اوست و شما به او بازگردانده مى شويد . (88)
سوره 29

سوره مبارکه العنكبوت

 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
الم (1)
الف . لام . ميم . (1)
أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ (2)
آيا مردم پنداشته اند به صِرف اين که گفتند : ايمان آورديم; به حال خود رها مى شوند و با سختى هايى که درستى و نادرستى ايمانشان با آنها آشکار مى شود آزموده نمى شوند ؟ (2)
وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۖ فَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ صَدَقُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْكَاذِبِينَ (3)
به يقين ما تمام کسانى را که پيش از اينان بودند و ادعاى ايمان مى کردند با مشکلات آزموديم . قطعاً خدا کسانى را که راست گفته اند و نيز مدعيان دروغگو را با آشکار شدن آثار صدق و کذبشان معلوم و مشخص خواهد ساخت . (3)
أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ أَنْ يَسْبِقُونَا ۚ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ (4)
آيا اين مشرکان که مرتکب بدى ها مى شوند و با ايجاد رنج ها و مشکلات فراوان براى مؤمنان ، آنان را از ايمان باز مى دارند ، گمان کرده اند که بر ما پيشى گرفته و ما را ناتوان ساخته اند ؟ ! آنان بد داورى مى کنند . (4)
مَنْ كَانَ يَرْجُو لِقَاءَ اللَّهِ فَإِنَّ أَجَلَ اللَّهِ لَآتٍ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (5)
هر کس به اميد لقاى خدا ايمان آورده است بر ايمان خود استوار بماند ، چرا که آن سرآمد الهى که خداوند براى ملاقات خود با مؤمنان معين کرده است يقيناً فرا مى رسد ، و اوست شنواى گفتار آدميان و دانا به احوال آنان . (5)
وَمَنْ جَاهَدَ فَإِنَّمَا يُجَاهِدُ لِنَفْسِهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَغَنِيٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ (6)
و هر کس در راه خدا تلاش کند و بر ايمان پايدار بماند ، نتيجه تلاشى که مى کند از آنِ خود اوست و سودى به خدا نمى رسد ، چرا که خداوند از همه جهانيان بى نياز است . (6)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 396صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی