| سوره 32 | سوره مبارکه السجده | صفحه 415 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| الم (1) |
| الف . لام . ميم . (1) |
| تَنْزِيلُ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِينَ (2) |
| اين است آن کتابِ نازل شده که هيچ ترديدى در حقانيت آن نيست ، زيرا از جانب پروردگار جهانيان است . (2) |
| أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۚ بَلْ هُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَا أَتَاهُمْ مِنْ نَذِيرٍ مِنْ قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ (3) |
| امّا مشرکان مى گويند : محمّد خود قرآن را بربافته و آن را کتابى الهى مى شمرد . نه ، قرآن سراسر حق است و از جانب پروردگار توست تا مردمى را که پيش از تو پيامبرى هشداردهنده برايشان نيامده است هشدار دهى باشد که راه يابند و هدايت شوند . (3) |
| اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۖ مَا لَكُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ ۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ (4) |
| خداوند کسى است که آسمان ها و زمين و آنچه را که ميان آن دو قرار دارد ، در شش مرحله آفريد ، آن گاه بر تخت فرمانروايى جهان استيلا يافت و به تدبير امور پرداخت . جز او هيچ سرپرست و شفيعى که امور شما را تدبير کند نداريد; پس آيا متوجه نمى شويد که اختياردار جهان هستى خداست و تنها او شايسته پرستش است ؟ (4) |
| يُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ يَعْرُجُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ (5) |
| شئون هستى را خدا تدبير مى کند و از آسمان ـ که مبدأ مديريت اين جهان است ـ امور زمين را به زمين فرو مى فرستد; سپس آن امور در روزى که مقدارش برابر با هزار سال از سال هايى است که شما آدميان برمى شمريد ، به سوى او بالا مى رود . (5) |
| ذَٰلِكَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (6) |
| اوست خداوند دانا به نهان و آشکار; شکست ناپذير و مهربان . (6) |
| الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ ۖ وَبَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسَانِ مِنْ طِينٍ (7) |
| خدايى که آنچه را آفريد زيبا و نيکويش ساخت ، و آفرينش آدمى را از گِل آغاز کرد . (7) |
| ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِنْ سُلَالَةٍ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ (8) |
| پس از آن ، نسل او را از راه ولادت ، از چکيده اى که آبى پست و بى مقدار بود آفريد . (8) |
| ثُمَّ سَوَّاهُ وَنَفَخَ فِيهِ مِنْ رُوحِهِ ۖ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۚ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ (9) |
| و در پى خلقتِ نخستين انسان ، به او شکل آدمى بخشيد و از روحى بلندمرتبه که جلوه اى الهى دارد در او دميد ، و به شما گوش هاى شنوا و چشم هاى بينا و دل هاى انديشه گر عطا فرمود ، ولى سپاسگزارى شما در برابر نعمت هاى الهى بسى اندک است . (9) |
| وَقَالُوا أَإِذَا ضَلَلْنَا فِي الْأَرْضِ أَإِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ ۚ بَلْ هُمْ بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ كَافِرُونَ (10) |
| منکران رستاخيز گفتند : آيا هنگامى که ما مُرديم و در زمين متلاشى و ناپديد شديم ، در آفرينشى جديد قرار خواهيم گرفت و دوباره زنده خواهيم شد ؟ اينان با اين سخن نمى خواهند قدرت خدا را انکار کنند ، بلکه آنان ديدار پروردگارشان را نپذيرفته و بدان کافر شده اند . (10) |
| ۞ قُلْ يَتَوَفَّاكُمْ مَلَكُ الْمَوْتِ الَّذِي وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ (11) |
| اى پيامبر ، در پاسخ آنان بگو : شما در زمين ناپديد نمى شويد ، بلکه فرشته مرگ که بر شما گماشته شده است ، به هنگام مرگ ، روح شما را که حقيقت شماست به تمام و کمال از اندامتان مى ستاند و سپس در روز رستاخيز به سوى پروردگارتان بازگردانده مى شويد . (11) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |