فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید
صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> حافظ شیرازی - صفحه 82


دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود


حافظ شیرازی - صفحه 82
دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود تا کجا باز دل غمزده‌ای سوخته بود
رسم عاشق کشی و شیوه شهرآشوبی جامه‌ای بود که بر قامت او دوخته بود
جان عشاق سپند رخ خود می‌دانست و آتش چهره بدین کار برافروخته بود
گر چه می‌گفت که زارت بکشم می‌دیدم که نهانش نظری با من دلسوخته بود
کفر زلفش ره دین می‌زد و آن سنگین دل در پی اش مشعلی از چهره برافروخته بود
دل بسی خون به کف آورد ولی دیده بریخت الله الله که تلف کرد و که اندوخته بود
یار مفروش به دنیا که بسی سود نکرد آن که یوسف به زر ناسره بفروخته بود *
گفت و خوش گفت برو خرقه بسوزان حافظ یا رب این قلب شناسی ز که آموخته بود
* همانطور که می دانید حضرت حافظ ، حافظ کل قرآن بوده و برای همین حافظ لقب گرفته، حال در این بیت توجه شما را به استفاده همزمان او از چند آیه از قرآن برای بیان حقایقی جلب می کنم، برای نشان دادن این موضوع که منظور عرفای بزرگ از یار و دلدار و دلبر کیست. به قول جامی "قضا جنبان هر دل بردگی اوست"
در آیه 17 سوره احزاب آمده است که
"و هرگز خلق جز خدا هیچ یار و یاوری نخواهند یافت"
و همچنین در آیه 44 سوره مائده آمده است که
"آیات مرا به بهایى اندک مفروشید"
و همچنین در آیه 38 سوره توبه آمده که
"آیا به زندگى دنیا بسنده کرده و آن را پسندیده و از زندگى آخرت چشم پوشیده اید ؟ پس بدانید که بهره زندگى دنیا در برابر آخرت جز بهره اى ناچیز نیست"
و همینطور در آیه 86 سوره بقره آمده است که
"اینان همان کسانند که (متاع دو روزه) دنیا را خریده و ملک ابدی آخرت را فروختند"
همانطور که مشاهده می کنید علاوه بر همه اینها از کل مفهوم سوره یوسف نیز استفاده کرده و حافظ به حقیقت حافظ کل مفهوم قرآن بوده و نه فقط ظاهر و پوسته آن و از آن مفهوم برای بیان حقایقی جهت راهنمایی بشر استفاده کرده و از دام زیبایی شعر برای این منظور بهره برده که خود گفته
ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ ، به قرآنی که اندر سینه داری
با استناد به مطالب فوق معنی بیت انتخاب شده می شود
خداوند یار حقیقی ماست پس او و آیاتش را به بهای اندک زندگی راحت دنیا نفروشید و در امور دنیا نگران رضای خدا باشید نه دیگران که در غیر اینصورت ضرر خواهید کرد همانطور که فروشندگان یوسف جملگی ضرر کردند چه برادرانش چه کاروانیان و چه زلیخا همه به نوعی او را فروختند ولی در آخر از کار خود شرمنده شدند
البته سخن حافظ مثل خود قرآن ظاهر و باطن دارد و معنای ظاهری این بیت نیز صحیح است و این بدین معنا نیست که دنیا رها کنید و آخرت را بچسبید که باز حافظ در این زمینه گفته
هر کس که این ندارد حقا که آن ندارد
حافظ شیرازی (2017/04/28-03:00)



اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)
429
زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی