شماره سوره

نام سوره

 الفاتحة
البقرة
آل‏عمران
النساء
المائدة
الانعام
الاعراف
الانفال
التوبة
يونس
هود
يوسف
الرعد
ابراهيم
الحجر
النحل
الاسراء
الكهف
مريم
طه
الانبياء
الحج
المؤمنون
النور
الفرقان
الشعراء
النمل
القصص
العنكبوت
الروم
لقمان
السجده
الاحزاب
سبا
فاطر
يس
الصافات
ص
الزمر
غافر
فصلت
الشورى
الزخرف
الدخان
الجاثية
الاحقاف
محمد
الفتح
الحجرات
ق
الذاريات
الطور
النجم
القمر
الرحمن
الواقعة
الحديد
المجادلة
الحشر
الممتحنة
الصف
الجمعة
المنافقون
التغابن
الطلاق
التحريم
الملك
القلم
الحاقة
المعارج
نوح
الجن
المزمل
المدثر
القيامة
الانسان
المرسلات
النبا
النازعات
عبس
التكوير
الانفطار
المطففين
الانشقاق
البروج
الطارق
الاعلى
الغاشية
الفجر
البلد
الشمس
الليل
الضحى
الشرح
التين
العلق
القدر
البينة
الزلزلة
العاديات
القارعة
التكاثر
العصر
الهمزة
الفيل
قريش
الماعون
الكوثر
الكافرون
النصر
المسد
الاخلاص
الفلق
الناس

سوره مباركه الطور سوره شماره 52

بسم الله الرحمن الرحيم
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
و الطور (1)
سوگند به كوه طور، (1)
و كتاب مسطور (2)
و كتابى كه نوشته شده، (2)
في رق منشور (3)
در صفحه‏اى گسترده، (3)
و البيت المعمور (4)
و سوگند به «بيت المعمور»، (4)
و السقف المرفوع (5)
و سقف برافراشته، (5)
و البحر المسجور (6)
و درياى مملو و برافروخته، (6)
ان عذاب ربك لواقع (7)
كه عذاب پروردگارت واقع مى‏شود، (7)
ما له من دافع (8)
و چيزى از آن مانع نخواهد بود! (8)
يوم تمور السماء مورا (9)
(اين عذاب الهى) در آن روزى است كه آسمان به شدت به حركت درمى‏آيد، (9)
و تسير الجبال سيرا (10)
و كوه‏ها از جا كنده و متحرك مى‏شوند! (10)
فويل يومئذ للمكذبين (11)
واى در آن روز بر تكذيب‏كنندگان، (11)
الذين هم في خوض يلعبون (12)
همانها كه در سخنان باطل به بازى مشغولند! (12)
يوم يدعون الى نار جهنم دعا (13)
در آن روز كه آنها را بزور به سوى آتش دوزخ مى‏رانند! (13)
هذه النار التي كنتم بها تكذبون (14)
(به آنها مى‏گويند:) اين همان آتشى است كه آن را انكار مى‏كرديد. (14)
ا فسحر هذا ام انتم لا تبصرون (15)
آيا اين سحر است يا شما نمى‏بينيد؟! (15)
اصلوها فاصبروا او لا تصبروا سواء عليكم انما تجزون ما كنتم تعملون (16)
در آن وارد شويد و بسوزيد; مى‏خواهيد صبر كنيد يا نكنيد، براى شما يكسان است; چرا كه تنها به اعمالتان جزا داده مى‏شويد! (16)
ان المتقين في جنات و نعيم (17)
ولى پرهيزگاران در ميان باغهاى بهشت و نعمتهاى فراوان جاى دارند، (17)
فاكهين بما آتاهم ربهم و وقاهم ربهم عذاب الجحيم (18)
و از آنچه پروردگارشان به آنها داده و آنان را از عذاب دوزخ نگاه داشته است شاد و مسرورند! (18)
كلوا و اشربوا هنيئا بما كنتم تعملون (19)
(به آنها گفته مى‏شود:) بخوريد و بياشاميد گوارا; اينها در برابر اعمالى است كه انجام مى‏داديد! (19)
متكئين على سرر مصفوفة و زوجناهم بحور عين (20)
اين در حالى كه بر تختهاى صف‏كشيده در كنار هم تكيه مى‏زنند، و «حور العين‏» را به همسرى آنها درمى‏آوريم! (20)
و الذين آمنوا و اتبعتهم ذريتهم بايمان الحقنا بهم ذريتهم و ما التناهم من عملهم من شي‏ء كل امرئ بما كسب رهين (21)
كسانى كه ايمان آوردند و فرزندانشان به پيروى از آنان ايمان اختيار كردند، فرزندانشان را (در بهشت) به آنان ملحق مى‏كنيم; و از (پاداش) عملشان چيزى نمى‏كاهيم; و هر كس در گرو اعمال خويش است! (21)
و امددناهم بفاكهة و لحم مما يشتهون (22)
و همواره از انواع ميوه‏ها و گوشتها -از هر نوع كه بخواهند- در اختيارشان مى‏گذاريم! (22)
يتنازعون فيها كاسا لا لغو فيها و لا تاثيم (23)
آنها در بهشت جامهاى پر از شراب طهور را كه نه بيهوده‏گويى در آن است و نه گناه، از يكديگر مى‏گيرند! (23)
و يطوف عليهم غلمان لهم كانهم لؤلؤ مكنون (24)
و پيوسته بر گردشان نوجوانانى براى (خدمت) آنان گردش مى‏كنند كه همچون مرواريدهاى درون صدفند! (24)
و اقبل بعضهم على بعض يتساءلون (25)
در اين هنگام رو به يكديگر كرده (از گذشته) سؤال مى‏نمايند; (25)
قالوا انا كنا قبل في اهلنا مشفقين (26)
مى‏گويند: «ما در ميان خانواده خود ترسان بوديم (مبادا گناهان آنها دامن ما را بگيرد)! (26)
فمن الله علينا و وقانا عذاب السموم (27)
اما خداوند بر ما منت نهاد و از عذاب‏كشنده ما را حفظ كرد! (27)
انا كنا من قبل ندعوه انه هو البر الرحيم (28)
ما از پيش او را مى‏خوانديم (و مى‏پرستيديم)، كه اوست نيكوكار و مهربان!» (28)
فذكر فما انت بنعمة ربك بكاهن و لا مجنون (29)
پس تذكر ده، كه به لطف پروردگارت تو كاهن و مجنون نيستى! (29)
ام يقولون شاعر نتربص به ريب المنون (30)
بلكه آنها مى‏گويند: «او شاعرى است كه ما انتظار مرگش را مى‏كشيم!» (30)
قل تربصوا فاني معكم من المتربصين (31)
بگو: «انتظار بكشيد كه من هم با (شما انتظار مى‏كشم شما انتظار مرگ مرا، و من انتظار نابودى شما را با عذاب الهى)!» (31)
ام تامرهم احلامهم بهذا ام هم قوم طاغون (32)
آيا عقلهايشان آنها را به اين اعمال دستور مى‏دهد، يا قومى طغيانگرند؟ (32)
ام يقولون تقوله بل لا يؤمنون (33)
يا مى‏گويند: «قرآن را به خدا افترا بسته‏»، ولى آنان ايمان ندارند. (33)
فلياتوا بحديث مثله ان كانوا صادقين (34)
اگر راست مى‏گويند سخنى همانند آن بياورند! (34)
ام خلقوا من غير شي‏ء ام هم الخالقون (35)
يا آنها بى هيچ آفريده شده‏اند، يا خود خالق خويشند؟! (35)
ام خلقوا السماوات و الارض بل لا يوقنون (36)
آيا آنها آسمانها و زمين را آفريده‏اند؟! بلكه آنها جوياى يقين نيستند! (36)
ام عندهم خزائن ربك ام هم المصيطرون (37)
آيا خزاين پروردگارت نزد آنهاست؟! يا بر همه چيز عالم سيطره دارند؟! (37)
ام لهم سلم يستمعون فيه فليات مستمعهم بسلطان مبين (38)
آيا نردبانى دارند (كه به آسمان بالا مى‏روند) و بوسيله آن اسرار وحى را مى‏شنوند؟! كسى كه از آنها اين ادعا را دارد دليل روشنى بياورد! (38)
ام له البنات و لكم البنون (39)
آيا سهم خدا دختران است و سهم شما پسران (كه فرشتگان را دختران خدا مى‏ناميد)؟! (39)
ام تسئلهم اجرا فهم من مغرم مثقلون (40)
آيا تو از آنها پاداشى مى‏طلبى كه در زير بار گران آن قرار دارند؟! (40)
ام عندهم الغيب فهم يكتبون (41)
آيا اسرار غيب نزد آنهاست و از روى آن مى‏نويسند؟! (41)
ام يريدون كيدا فالذين كفروا هم المكيدون (42)
آيا مى‏خواهند نقشه شيطانى براى تو بكشند؟! ولى بدانند خود كافران در دام اين نقشه‏ها گرفتار مى‏شوند! (42)
ام لهم اله غير الله سبحان الله عما يشركون (43)
يا معبودى غير خداوند دارند (كه قول يارى به آنها داده)؟! منزه است خدا از آنچه همتاى او قرارمى‏دهند! (43)
و ان يروا كسفا من السماء ساقطا يقولوا سحاب مركوم (44)
آنها (چنان لجوجند كه) اگر ببينند قطعه سنگى از آسمان (براى عذابشان) سقوط مى‏كند مى‏گويند: «اين ابر متراكمى است!» (44)
فذرهم حتى يلاقوا يومهم الذي فيه يصعقون (45)
حال كه چنين است آنها را رها كن تا روز مرگ خود را ملاقات كنند; (45)
يوم لا يغني عنهم كيدهم شيئا و لا هم ينصرون (46)
روزى كه نقشه‏هاى آنان سودى به حالشان نخواهد داشت و (از هيچ سو) يارى نمى‏شوند! (46)
و ان للذين ظلموا عذابا دون ذلك و لكن اكثرهم لا يعلمون (47)
و براى ستمگران عذابى قبل از آن است (در همين جهان); ولى بيشترشان نمى‏دانند! (47)
و اصبر لحكم ربك فانك باعيننا و سبح بحمد ربك حين تقوم (48)
در راه ابلاغ حكم پروردگارت صبر و استقامت كن، چرا كه تو در حفاظت كامل ما قرار دارى! و هنگامى كه برمى‏خيزى پروردگارت را تسبيح و حمد گوى! (48)
و من الليل فسبحه و ادبار النجوم (49)
(همچنين) به هنگام شب او را تسبيح كن و به هنگام پشت كردن ستارگان (و طلوع صبح)! (49)