شماره سوره

نام سوره

 الفاتحة
البقرة
آل‏عمران
النساء
المائدة
الانعام
الاعراف
الانفال
التوبة
يونس
هود
يوسف
الرعد
ابراهيم
الحجر
النحل
الاسراء
الكهف
مريم
طه
الانبياء
الحج
المؤمنون
النور
الفرقان
الشعراء
النمل
القصص
العنكبوت
الروم
لقمان
السجده
الاحزاب
سبا
فاطر
يس
الصافات
ص
الزمر
غافر
فصلت
الشورى
الزخرف
الدخان
الجاثية
الاحقاف
محمد
الفتح
الحجرات
ق
الذاريات
الطور
النجم
القمر
الرحمن
الواقعة
الحديد
المجادلة
الحشر
الممتحنة
الصف
الجمعة
المنافقون
التغابن
الطلاق
التحريم
الملك
القلم
الحاقة
المعارج
نوح
الجن
المزمل
المدثر
القيامة
الانسان
المرسلات
النبا
النازعات
عبس
التكوير
الانفطار
المطففين
الانشقاق
البروج
الطارق
الاعلى
الغاشية
الفجر
البلد
الشمس
الليل
الضحى
الشرح
التين
العلق
القدر
البينة
الزلزلة
العاديات
القارعة
التكاثر
العصر
الهمزة
الفيل
قريش
الماعون
الكوثر
الكافرون
النصر
المسد
الاخلاص
الفلق
الناس

سوره مباركه التغابن سوره شماره 64

بسم الله الرحمن الرحيم
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
يسبح لله ما في السماوات و ما في الارض له الملك و له الحمد و هو على كل شي‏ء قدير (1)
آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است براى خدا تسبيح مى‏گويند; مالكيت و حكومت از آن اوست و ستايش از آن او; و او بر همه چيز تواناست! (1)
هو الذي خلقكم فمنكم كافر و منكم مؤمن و الله بما تعملون بصير (2)
او كسى است كه شما را آفريد (و به شما آزادى و اختيار داد); گروهى از شما كافريد و گروهى مؤمن; و خداوند به آنچه انجام مى‏دهيد بيناست! (2)
خلق السماوات و الارض بالحق و صوركم فاحسن صوركم و اليه المصير (3)
آسمانها و زمين را بحق آفريد; و شما را (در عالم جنين) تصوير كرد، تصويرى زيبا و دلپذير; و سرانجام (همه) بسوى اوست. (3)
يعلم ما في السماوات و الارض و يعلم ما تسرون و ما تعلنون و الله عليم بذات الصدور (4)
آنچه را در آسمانها و زمين است مى‏داند، و از آنچه پنهان يا آشكار مى‏كنيد با خبر است; و خداوند از آنچه در درون سينه‏هاست آگاه است. (4)
ا لم ياتكم نبا الذين كفروا من قبل فذاقوا وبال امرهم و لهم عذاب اليم (5)
آيا خبر كسانى كه پيش از اين كافر شدند به شما نرسيده است؟! (آرى) آنها طعم كيفر گناهان بزرگ خود را چشيدند; و عذاب دردناك براى آنهاست! (5)
ذلك بانه كانت تاتيهم رسلهم بالبينات فقالوا ا بشر يهدوننا فكفروا و تولوا و استغنى الله و الله غني حميد (6)
اين بخاطر آن است كه رسولان آنها (پيوسته) با دلايل روشن به سراغشان مى‏آمدند، ولى آنها (از روى كبر و غرور) گفتند: «آيا بشرهايى (مثل ما) مى‏خواهند ما را هدايت كنند؟!» از اين رو كافر شدند و روى برگرداندند; و خداوند (از ايمان و طاعتشان) بى نياز بود، و خدا غنى و شايسته ستايش است! (6)
زعم الذين كفروا ان لن يبعثوا قل بلى و ربي لتبعثن ثم لتنبؤن بما عملتم و ذلك على الله يسير (7)
كافران پنداشتند كه هرگز برانگيخته نخواهند شد، بگو: «آرى به پروردگارم سوگند كه همه شما (در قيامت) برانگيخته خواهيد شد، سپس آنچه را عمل مى‏كرديد به شما خبر داده مى‏شود، و اين براى خداوند آسان است!» (7)
فآمنوا بالله و رسوله و النور الذي انزلنا و الله بما تعملون خبير (8)
حال كه چنين است، به خدا و رسول او و نورى كه نازل كرده‏ايم ايمان بياوريد; و بدانيد خدا به آنچه انجام مى‏دهيد آگاه است! (8)
يوم يجمعكم ليوم الجمع ذلك يوم التغابن و من يؤمن بالله و يعمل صالحا يكفر عنه سيئاته و يدخله جنات تجري من تحتها الانهار خالدين فيها ابدا ذلك الفوز العظيم (9)
اين در زمانى خواهد بود كه همه شما را در روز اجتماع ( روز رستاخيز) گردآورى مى‏كند; آن روز روز تغابن است (روز احساس خسارت و پشيمانى)! و هر كس به خدا ايمان بياورد و عمل صالح انجام دهد، گناهان او را مى‏بخشد و او را در باغهايى از بهشت كه نهرها از زير درختانش جارى است وارد مى‏كند، جاودانه در آن مى مانند; و اين پيروزى بزرگ است! (9)
و الذين كفروا و كذبوا بآياتنا اولئك اصحاب النار خالدين فيها و بئس المصير (10)
اما كسانى كه كافر شدند و آيات ما را تكذيب كردند اصحاب دوزخند، جاودانه در آن مى‏مانند، و (سرانجام آنها) سرانجام بدى است! (10)
ما اصاب من مصيبة الا باذن الله و من يؤمن بالله يهد قلبه و الله بكل شي‏ء عليم (11)
هيچ مصيبتى رخ نمى‏دهد مگر به اذن خدا! و هر كس به خدا ايمان آورد، خداوند قلبش را هدايت مى‏كند; و خدا به هر چيز داناست! (11)
و اطيعوا الله و اطيعوا الرسول فان توليتم فانما على رسولنا البلاغ المبين (12)
اطاعت كنيد خدا را، و اطاعت كنيد پيامبر را; و اگر روى‏گردان شويد، رسول ما جز ابلاغ آشكار وظيفه‏اى ندارد! (12)
الله لا اله الا هو و على الله فليتوكل المؤمنون (13)
خداوند كسى است كه هيچ معبودى جز او نيست، و مؤمنان بايد فقط بر او توكل كنند! (13)
يا ايها الذين آمنوا ان من ازواجكم و اولادكم عدوا لكم فاحذروهم و ان تعفوا و تصفحوا و تغفروا فان الله غفور رحيم (14)
اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! بعضى از همسران و فرزندانتان دشمنان شما هستند، از آنها برحذر باشيد; و اگر عفو كنيد و چشم بپوشيد و ببخشيد، (خدا شما را مى‏بخشد); چرا كه خداوند بخشنده و مهربان است! (14)
انما اموالكم و اولادكم فتنة و الله عنده اجر عظيم (15)
اموال و فرزندانتان فقط وسيله آزمايش شما هستند; و خداست كه پاداش عظيم نزد اوست! (15)
فاتقوا الله ما استطعتم و اسمعوا و اطيعوا و انفقوا خيرا لانفسكم و من يوق شح نفسه فاولئك هم المفلحون (16)
پس تا مى‏توانيد تقواى الهى پيشه كنيد و گوش دهيد و اطاعت نماييد و انفاق كنيد كه براى شما بهتر است; و كسانى كه از بخل و حرص خويشتن مصون بمانند رستگارانند! (16)
ان تقرضوا الله قرضا حسنا يضاعفه لكم و يغفر لكم و الله شكور حليم (17)
اگر به خدا قرض‏الحسنه دهيد، آن را براى شما مضاعف مى‏سازد و شما را مى‏بخشد; و خداوند شكركننده و بردبار است! (17)
عالم الغيب و الشهادة العزيز الحكيم (18)
او داناى پنهان و آشكار است; و او عزيز و حكيم است! (18)