شماره سوره

نام سوره

 الفاتحة
البقرة
آل‏عمران
النساء
المائدة
الانعام
الاعراف
الانفال
التوبة
يونس
هود
يوسف
الرعد
ابراهيم
الحجر
النحل
الاسراء
الكهف
مريم
طه
الانبياء
الحج
المؤمنون
النور
الفرقان
الشعراء
النمل
القصص
العنكبوت
الروم
لقمان
السجده
الاحزاب
سبا
فاطر
يس
الصافات
ص
الزمر
غافر
فصلت
الشورى
الزخرف
الدخان
الجاثية
الاحقاف
محمد
الفتح
الحجرات
ق
الذاريات
الطور
النجم
القمر
الرحمن
الواقعة
الحديد
المجادلة
الحشر
الممتحنة
الصف
الجمعة
المنافقون
التغابن
الطلاق
التحريم
الملك
القلم
الحاقة
المعارج
نوح
الجن
المزمل
المدثر
القيامة
الانسان
المرسلات
النبا
النازعات
عبس
التكوير
الانفطار
المطففين
الانشقاق
البروج
الطارق
الاعلى
الغاشية
الفجر
البلد
الشمس
الليل
الضحى
الشرح
التين
العلق
القدر
البينة
الزلزلة
العاديات
القارعة
التكاثر
العصر
الهمزة
الفيل
قريش
الماعون
الكوثر
الكافرون
النصر
المسد
الاخلاص
الفلق
الناس

سوره مباركه الانسان سوره شماره 76

بسم الله الرحمن الرحيم
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
هل اتى على الانسان حين من الدهر لم يكن شيئا مذكورا (1)
آيا زمانى طولانى بر انسان گذشت كه چيز قابل ذكرى نبود؟! (1)
انا خلقنا الانسان من نطفة امشاج نبتليه فجعلناه سميعا بصيرا (2)
ما انسان را از نطفه مختلطى آفريديم، و او را مى‏آزماييم; (بدين جهت) او را شنوا و بينا قرار داديم! (2)
انا هديناه السبيل اما شاكرا و اما كفورا (3)
ما راه را به او نشان داديم، خواه شاكر باشد (و پذيرا گردد) يا ناسپاس! (3)
انا اعتدنا للكافرين سلاسل و اغلالا و سعيرا (4)
ما براى كافران، زنجيرها و غلها و شعله‏هاى سوزان آتش آماده كرده‏ايم! (4)
ان الابرار يشربون من كاس كان مزاجها كافورا (5)
به يقين ابرار (و نيكان) از جامى مى‏نوشند كه با عطر خوشى آميخته است، (5)
عينا يشرب بها عباد الله يفجرونها تفجيرا (6)
از چشمه‏اى كه بندگان خاص خدا از آن مى‏نوشند، و از هر جا بخواهند آن را جارى مى‏سازند! (6)
يوفون بالنذر و يخافون يوما كان شره مستطيرا (7)
آنها به نذر خود وفا مى‏كنند، و از روزى كه شر و عذابش گسترده است مى‏ترسند، (7)
و يطعمون الطعام على حبه مسكينا و يتيما و اسيرا (8)
و غذاى (خود) را با اينكه به آن علاقه (و نياز) دارند، به «مسكين‏» و «يتيم‏» و «اسير» مى‏دهند! (8)
انما نطعمكم لوجه الله لا نريد منكم جزاء و لا شكورا (9)
(و مى‏گويند:) ما شما را بخاطر خدا اطعام مى‏كنيم، و هيچ پاداش و سپاسى از شما نمى‏خواهيم! (9)
انا نخاف من ربنا يوما عبوسا قمطريرا (10)
ما از پروردگارمان خائفيم در آن روزى كه عبوس و سخت است! (10)
فوقاهم الله شر ذلك اليوم و لقاهم نضرة و سرورا (11)
(بخاطر اين عقيده و عمل) خداوند آنان را از شر آن روز نگه مى‏دارد و آنها را مى‏پذيرد در حالى كه غرق شادى و سرورند! (11)
و جزاهم بما صبروا جنة و حريرا (12)
و در برابر صبرشان، بهشت و لباسهاى حرير بهشتى را به آنها پاداش مى‏دهد! (12)
متكئين فيها على الارائك لا يرون فيها شمسا و لا زمهريرا (13)
اين در حالى است كه در بهشت بر تختهاى زيبا تكيه كرده‏اند، نه آفتاب را در آنجا مى‏بينند و نه سرما را! (13)
و دانية عليهم ظلالها و ذللت قطوفها تذليلا (14)
و در حالى است كه سايه‏هاى درختان بهشتى بر آنها فرو افتاده و چيدن ميوه‏هايش بسيار آسان است! (14)
و يطاف عليهم بآنية من فضة و اكواب كانت قواريرا (15)
و در گرداگرد آنها ظرفهايى سيمين و قدحهايى بلورين مى‏گردانند (پر از بهترين غذاها و نوشيدنى‏ها)، (15)
قواريرا من فضة قدروها تقديرا (16)
ظرفهاى بلورينى از نقره، كه آنها را به اندازه مناسب آماده كرده‏اند! (16)
و يسقون فيها كاسا كان مزاجها زنجبيلا (17)
و در آنجا از جامهايى سيراب مى‏شوند كه لبريز از شراب طهورى آميخته با زنجبيل است، (17)
عينا فيها تسمى سلسبيلا (18)
از چشمه‏اى در بهشت كه نامش سلسبيل است! (18)
و يطوف عليهم ولدان مخلدون اذا رايتهم حسبتهم لؤلؤا منثورا (19)
و بر گردشان (براى پذيرايى) نوجوانانى جاودانى مى‏گردند كه هرگاه آنها را ببينى گمان مى‏كنى مرواريد پراكنده‏اند! (19)
و اذا رايت ثم رايت نعيما و ملكا كبيرا (20)
و هنگامى كه آنجا را ببينى نعمتها و ملك عظيمى را مى‏بينى! (20)
عاليهم ثياب سندس خضر و استبرق و حلوا اساور من فضة و سقاهم ربهم شرابا طهورا (21)
بر اندام آنها ( بهشتيان) لباسهايى است از حرير نازك سبزرنگ، و از ديباى ضخيم، و با دستبندهايى از نقره آراسته‏اند، و پروردگارشان شراب طهور به آنان مى‏نوشاند! (21)
ان هذا كان لكم جزاء و كان سعيكم مشكورا (22)
اين پاداش شماست، و سعى و تلاش شما مورد قدردانى است! (22)
انا نحن نزلنا عليك القرآن تنزيلا (23)
مسلما ما قرآن را بر تو نازل كرديم! (23)
فاصبر لحكم ربك و لا تطع منهم آثما او كفورا (24)
پس در (تبليغ و اجراى) حكم پروردگارت شكيبا (و با استقامت) باش، و از هيچ گنهكار يا كافرى از آنان اطاعت مكن! (24)
و اذكر اسم ربك بكرة و اصيلا (25)
و نام پروردگارت را هر صبح و شام به ياد آور! (25)
و من الليل فاسجد له و سبحه ليلا طويلا (26)
و در شبانگاه براى او سجده كن، و مقدارى طولانى از شب، او را تسبيح گوى! (26)
ان هؤلاء يحبون العاجلة و يذرون وراءهم يوما ثقيلا (27)
آنها زندگى زودگذر دنيا را دوست دارند، در حالى كه روز سختى را پشت سر خود رها مى‏كنند! (27)
نحن خلقناهم و شددنا اسرهم و اذا شئنا بدلنا امثالهم تبديلا (28)
ما آنها را آفريديم و پيوندهاى وجودشان را محكم كرديم، و هر زمان بخواهيم جاى آنان را به گروه ديگرى مى‏دهيم! (28)
ان هذه تذكرة فمن شاء اتخذ الى ربه سبيلا (29)
اين يك تذكر و يادآورى است، و هر كس بخواهد (با استفاده از آن) راهى به سوى پروردگارش برمى‏گزيند! (29)
و ما تشاؤن الا ان يشاء الله ان الله كان عليما حكيما (30)
و شما هيچ چيز را نمى‏خواهيد مگر اينكه خدا بخواهد، خداوند دانا و حكيم بوده و هست! (30)
يدخل من يشاء في رحمته و الظالمين اعد لهم عذابا اليما (31)
و هر كس را بخواهد (و شايسته بداند) در رحمت (وسيع) خود وارد مى‏كند، و براى ظالمان عذاب دردناكى آماده ساخته است! (31)